❱❱ Δημοσιεύματα φέρουν τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο έτοιμο να αντικαταστήσει τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Οσοι πραγματικά ξέρουν να ερμηνεύουν τις κινήσεις του Οικουμενικού Πατριάρχη γνωρίζουν ότι ο κ. Βαρθολομαίος θεωρείται πολύ προσεκτικός και εξαιρετικά αυστηρός στην αξιολόγηση των εκκλησιαστικών στελεχών της αυλής του Φαναρίου, ενίοτε δε αρκετά φειδωλός στην απονομή οφικίων, στην ανύψωση κληρικών σε επισκόπους ή και στην εσωτερική μετακίνηση αρχιερέων από μια επισκοπή σε κάποια άλλη.
Στα 25 χρόνια που ο κ. Βαρθολομαίος είναι στον θρόνο έχει αποδείξει ότι οι εσωτερικές ανακατατάξεις στην Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου γίνονται όποτε παρίσταται ανάγκη και με βάση συγκεκριμένα κριτήρια, προκειμένου να εξυπηρετηθούν ποιμαντικές ανάγκες του δυναμικού ποιμνίου της πρωτόθρονης Εκκλησίας, εκπορεύονται δε από πραγματικές εσωτερικές ανάγκες και όχι από εξωγενείς παράγοντες.
Το τελευταίο διάστημα από ελλαδικά, αλλά και από ομογενειακά μέσα ενημέρωσης κυκλοφορούν πληροφορίες για το μέλλον του Αρχιεπισκόπου γέροντος Αμερικής Δημητρίου. Ο 93χρονος επίσκοπος έχει βρεθεί πολλές φορές στο στόχαστρο κριτικής για τη διοικητική και την οικονομική διαχείριση της σημαντικότερης εκκλησιαστικής επαρχίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Μάλιστα, πολλά δημοσιεύματα όχι μόνο τον έχουν αποπέμψει, αλλά τον έχουν μεταθέσει και σε άλλη γεροντική μητρόπολη. Από χθες ακόμα ένα δημοσίευμα φέρει τον κ. Βαρθολομαίο, εν όψει και της συνεδρίασης της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου αύριο, να έχει οριστικοποιήσει όχι μόνο την απόφασή του να αντικαταστήσει τον κ. Δημήτριο, αλλά και να έχει βρει τον αντικαταστάτη του.
Ουδείς γνωρίζει ποιο θα είναι το μέλλον του κ. Δημητρίου στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής, ωστόσο όποτε ο Οικουμενικός Πατριάρχης προχωρά σε τέτοιες κινήσεις, έχουν προηγηθεί βαθιά μελέτη και στάθμιση των αναγκών του Πατριαρχείου και, βέβαια, οι μεταθέσεις γηραιών μητροπολιτών σε εκκλησιαστικές επαρχίες στην Τουρκία δίνουν το στίγμα της ευαρέσκειας προς τους παλαιούς επισκόπους, που ανυψώνονται σε ιστορικές και συμβολικές έδρες, ώστε σε πολυπληθείς και αναπτυσσόμενες μητροπόλεις του Οικουμενικού Θρόνου στην Ευρώπη και σε άλλες εκκλησιαστικές επαρχίες, μακριά από τη γηραιά ήπειρο, να εκλεγούν νέοι και δυναμικοί επίσκοποι, που θα δώσουν το στίγμα της ανανέωσης και της συνέχειας της μητέρας Εκκλησίας.