Η 20χρονη πρωταθλήτρια κολύμβησης Μαρία Μιχαλάκα άφησε τον Αρη για να μεταγραφεί στον «αιώνιο» αντίπαλο ΠΑΟΚ.
Μαρία Μιχαλάκα. Θεσσαλονικιά, κουκλάρα, πρωταθλήτρια της κολύμβησης! Είναι η 20χρονη «γοργόνα» που τάραξε τα νερά της αθλητικής Θεσσαλονίκης αφήνοντας το «δεύτερο σπίτι» της, τον Αρη, για να φορέσει το σκουφάκι του ΠΑΟΚ.
Παρά την ομορφιά της και τις πολλές διακρίσεις της στις πισίνες, παραμένει προσγειωμένη, αφοσιωμένη στους υψηλούς στόχους της ως πρωταθλήτριας πρώτης γραμμής, αλλά, όπως μας εξομολογείται και η ίδια, μια πραγματική μαχήτρια που δεν φοβάται τα «βαθιά νερά»!
Δεν μπορούσα να μείνω άλλο. Στον σύλλογο υπήρχαν προβλήματα εδώ και πολλά χρόνια. Αγαπούσα την ομάδα, την πονούσα και δεν ήθελα να φύγω. Εκανα υπομονή και παρέμενα. Ισως θα έπρεπε να είχα φύγει πριν από τρία χρόνια. Ομως βλέποντας ότι η αδιαφορία των υπεύθυνων παρέμενε και μεγάλωνε δεν άντεξα και αποφάσισα να φύγω.
– Πόσα χρόνια ήσουν στον Αρη;
Ημουν από τριών χρόνων! Συνολικά 17 χρόνια! Μια ζωή. Ηταν δύσκολη αλλά επιβεβλημένη η απόφαση.
– Τόσες ομάδες υπάρχουν, γιατί στον ΠΑΟΚ;
Μεγάλο ρόλο στην απόφασή μου έπαιξε η προσέγγιση των ανθρώπων της ομάδας, καθώς μέσα από τη συζήτηση που είχαμε κατάλαβα ότι μοιραζόμαστε τους ίδιους μεγάλους στόχους, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Βραζιλίας. Με ήθελε και ο Ολυμπιακός, αλλά Θεσσαλονίκη και πάλι Θεσσαλονίκη.
– Τι σημαίνει για εσένα η κολύμβηση;
Είναι όλη μου η ζωή. Με μεγάλωσαν οι πισίνες! Εχω γεννηθεί για να κολυμπάω! Τόσο απλά.
– Και πώς ξεκίνησες;
Αρχισα το κολύμπι όταν ήμουν τριών ετών, στον Αρη. Η αφορμή ήταν ένα περιστατικό που έγινε όταν ήμουν δύο ετών. Εκανα μπάνιο στη θάλασσα και κόντεψα να πνιγώ. Ο ξάδερφός μου κολυμπούσε ήδη κι έτσι άρχισα κι εγώ. Και συνεχίζω.
– Δεν κάνεις απλώς κολύμπι. Είσαι πρωταθλήτρια. Για ένα 20χρονο κορίτσι αυτό σημαίνει πολλές στερήσεις…
Θέλει και ρώτημα; (σ.σ.: γέλια.) Εχω στερηθεί πάρα πολλά. Διασκέδαση, εκδρομές, παρέες. Κάποιες στιγμές είπα «μέχρι εδώ, σταματάω, δεν πάει άλλο», αλλά όταν ηρεμώ και είμαι με καθαρό μυαλό, παίρνω δύναμη και συνεχίζω. Ολη η ζωή μου είναι αθλητισμός και πισίνες.
– Πώς σκέφτεσαι το αύριο της Μαρίας;
Στις πισίνες, πού αλλού; (σ.σ.: γέλια) Τι με ρωτάτε; Θέλω να κολυμπάω για τουλάχιστον άλλα δέκα χρόνια σε υψηλό επίπεδο και -γιατί όχι;- όσο το δυνατόν και μετά τα 30 μου χρόνια. Να είμαι στις πισίνες, όχι ως προπονήτρια, αλλά ως αθλήτρια μέχρι τα γεράματα!
– Κορίτσια με τη δική σου ομορφιά και στην ηλικία σου κάνουν όνειρα για το μόντελινγκ και την πασαρέλα. Το σκέφτηκες ως προοπτική;
Η αλήθεια είναι ότι μου έκαναν πριν από μερικούς μήνες πρόταση να ασχοληθώ με το μόντελινγκ, να γίνω φωτομοντέλο.
– Και τι έγινε;
Αρνήθηκα πολύ ευγενικά.
Γιατί;
Πολύ απλά, γιατί δεν θα ήμουν η Μαρία αλλά κάποια άλλη. Θέλω να κάνω κάτι πιο δημιουργικό, να έχω έναν υγιή τρόπο ζωής, αλλά δεν θα έκανα ποτέ το φωτομοντέλο. Δεν με εκφράζει.
– Ασχολείσαι με κάτι άλλο εκτός από το κολύμπι;
Σπουδάζω Παιδαγωγική. Προς το παρόν όμως δεν φαντάζομαι τον εαυτό μου δασκάλα. Προτιμώ τον αθλητισμό.
– Ποιο είναι το χαρακτηριστικό της Μαρίας;
Παλεύω την κάθε στιγμή, την κάθε πρόκληση. Θέλω να κερδίζω, είμαι μια μαχήτρια. Να μη σας πω πώς με φωνάζει ο προπονητής μου ο Γιάννης Νάτσιος…
– Πώς σε αποκαλεί;
Ενα ακούραστο σκυλί της κολύμβησης! Με έχει βοηθήσει πολύ όλα αυτά τα χρόνια και του οφείλω πολλά, όπως και στην οικογένειά μου.
– Κερδίζει χρήματα μια πρωταθλήτρια της κολύμβησης;
– Τι εννοείς;
Θέλω να ξεκαθαρίσω, γιατί δέχτηκα άδικη επίθεση, ότι δεν έχω πάρει ούτε ευρώ από την Ελληνικός Χρυσός, ούτε τη διαφημίζω, ούτε έχω καμία σχέση με αυτήν. Οσα έχουν γραφτεί δεν ευσταθούν.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΤΣΙΚΑΣ