Ο θρυλικός Μίσα που επέζησε από τον εμφύλιο της πρώην Γιουγκοσλαβίας βρέθηκε νεκρός στο καταφύγιο του «Αρκτούρου».
«Φτωχότερο» είναι πλέον το καταφύγιο του «Αρκτούρου» στο Νυμφαίο Φλώρινας μετά τον θάνατο της θρυλικής αρκούδας Μίσα. Ο 17χρονος αρκούδος, το όνομα του οποίου συνδέθηκε με τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο πόλεμο αφού γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στο «ηλεκτρισμένο» Βελιγράδι, δεν ξύπνησε ποτέ από τη χειμέρια νάρκη.
Οι φροντιστές και οι επιστήμονες του «Αρκτούρου» είδαν φέτος όλες τις αρκούδες, ακόμη και τον Ανδρέα (τον γηραιότερο αρκούδο του κόσμου), να κυκλοφορούν ξανά στο καταφύγιο. Ο Μίσα, όμως, έλειπε και όλοι υπέθεσαν ότι δεν είχε ξυπνήσει ακόμα. Ετσι πλησίασαν τη φωλιά του, όπου εντόπισαν το άψυχο σώμα του. Στη μεγάλη αρκούδα δεν βρέθηκε τραύμα ούτε έχει εξακριβωθεί η αιτία θανάτου της, που επήλθε πριν από περίπου τρεις εβδομάδες. Η ταφή του Μίσα έγινε στους χώρους του Κτηνιατρικού Σταθμού Περίθαλψης Αγριων Ζώων που λειτουργεί ο «Αρκτούρος» στον Αετό της Φλώρινας, τους οποίους δεν επισκέπτεται το κοινό.
Ο 17χρονος Μίσα γεννήθηκε το 1996 στο ζωολογικό κήπο του Βελιγραδίου. Το 1999, σε ηλικία τριών ετών, εξαιτίας προβλημάτων που ανέκυψαν στο ζωολογικό κήπο λόγω του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, μεταφέρθηκε στο καταφύγιο του «Αρκτούρου» στο Νυμφαίο. Μαζί με τον μικρό Μίσα «υιοθετήθηκαν» και άλλες δύο νεαρές αρκούδες, στο πλαίσιο της Διαβαλκανικής Συνεργασίας για τη διατήρηση των μεγάλων σαρκοφάγων ζώων και των ορεινών διασυνοριακών περιοχών. Οταν ο καφετής αρκούδος έφτασε στον Κτηνιατρικό Σταθμό του Νυμφαίου δεν είχε ιδιαίτερα προβλήματα υγείας, ήταν όμως ταλαιπωρημένος, σχεδόν σκελετωμένος και πολύ φοβισμένος. Μέσα στα επόμενα χρόνια, όμως, αναπτύχθηκε και έγινε μια δυνατή και υγιής αρκούδα. Το γεροδεμένο σώμα του με το κοντό και πυκνό τρίχωμα ήταν μακρύτερο από των άλλων αρκούδων και πιο λεπτό. Ο Μίσα ήταν πολύ κοινωνικός και πλησίαζε διαρκώς στην περίφραξη για να παρατηρεί τους επισκέπτες του καταφυγίου, που τον κοιτούσαν με θαυμασμό. Μάλιστα, του άρεσε να απολαμβάνει μόνος του το φαγητό του και για τον λόγο αυτό έπαιρνε τα μήλα του έξω από τις ταΐστρες.
ΕΥΑ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ
