Μια ιστορία αγάπης βγαλμένη από τα… παραμύθια. Η αναχώρηση από τη γενέτειρά του, τα Τρίκαλα, ο έρωτας με τη γυναίκα της ζωής του Λιάνα, η μετανάστευση στην Ολλανδία, τόπο καταγωγής της συζύγου του, και η δημιουργία μιας ξεχωριστής οικογένειας, που διατηρεί ζωντανά τα ήθη και τις παραδόσεις μας στην καρδιά της Ευρώπης.
Το εστιατόριο της οικογένειας Μπαμπατσιά επιλέχθηκε από την Greece Around ως ένα από τους… πρεσβευτές της ελληνικής κουζίνας στο εξωτερικό. Στο πλαίσιο των κορυφαίων γαστρονομικών προτάσεων, οι εκδόσεις Maasland βράβευσαν το Filoxenia, που βρίσκεται στο Zandvoort, ως «το καλύτερο ελληνικό εστιατόριο στην Ολλανδία 2018/2019».
Ο ιδιοκτήτης του Κώστας Μπαμπατσιάς μιλάει αποκλειστικά στην «Espresso» και μοιράζεται με τους αναγνώστες τη δημιουργική διαδρομή του, ενώ θυμάται και τους celebrities που έχουν δοκιμάσει τις νοστιμιές του.
Αφήνεις τα Τρίκαλα και πηγαίνεις στην Ολλανδία. Πώς πάρθηκε αυτή η απόφαση;
Γέννημα θρέμμα Τρικαλινός, μεγαλωμένος σε μια οικογένεια µε βάση τις παραδοσιακές αρχές και αξίες, ασχολούμουν με τον αθλητισμό, το ραδιόφωνο, με τα κοινά. Γενικά τίποτα δεν προμήνυε ότι θα αφήσω την Ελλάδα.
Στις σχολικές διακοπές στη Β’ Λυκείου αποφασίζω να πάω μόνος να εργαστώ στην Ολλανδία. Σπάνιο για την εποχή του ’90. Όλα φάνταζαν τόσο διαφορετικά συγκριτικά με την Ελλάδα, κάτι που εμένα με κέρδισε. Δούλευα σε ελληνικό εστιατόριο στη Χάγη. Αυτό ήταν, μέσα μου είχε μπει το… μικρόβιο της γαστρονομίας και της επιχειρηματικότητας. Επέστρεψα να τελειώσω το Λύκειο, έχοντας πάρει πλέον την απόφασή μου να μην ταλαιπωρήσω την οικογένειά μου για περαιτέρω σπουδές, αν και ήμουν καλός μαθητής, μιας και ήξερα πολύ καλά τι ήθελα.
Άρα, όχι ερωτικός μετανάστης;
Ο έρωτας ήρθε στη συνέχεια. Γνώρισα τη σύζυγό μου Λιάνα λίγους μήνες αφότου εγκαταστάθηκα μόνιμα στην Ολλανδία στην ηλικία των 18 και είμαστε από τότε μαζί, 28 χρόνια.
Δόθηκαν ευκαιρίες να επιστρέψουμε στην Ελλάδα, επειδή όσο και να είχα βρει τις ισορροπίες μακριά από την πατρίδα η νοσταλγία δεν ξεπερνιέται. Αλλά δεν ήθελα αυτό το δύσκολο κομμάτι να το φορτωθεί η σύζυγός μου αφήνοντας τη δική της πατρίδα, χωρίς όμως να φανεί σαν θυσία. Ήταν μια επιλογή που ποτέ δεν μετάνιωσα.
Στα χρόνια που ζεις με την οικογένειά σου στο Zandvoort, πιστεύεις πως έχεις πετύχει αυτό που ονειρευόσουν;
Σίγουρα, και θα σου πω γιατί. Υπήρξε μια δεκαετής πορεία κοντά σε αξιόλογους συνεργάτες.
Συγκεντρώσαμε πολλές εμπειρίες και ανοίξαμε το δικό μας εστιατόριο. Ήμασταν επαγγελματικά καταρτισμένοι, γεμάτοι όρεξη να χτίσουμε το μέλλον μας, και κυρίως να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Εκεί μου στάθηκαν οι γονείς και ο αδερφός μου, που ήρθαν στην αρχή να βοηθήσουν για λίγο και είναι μαζί μας 20 χρόνια ενεργοί και αποτελούν την καρδιά του μαγαζιού.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία της συνεργασίας καταφέραμε να είμαστε μαζί με τους γονείς μου και όχι να βρισκόμαστε μια φορά τον χρόνο. Τα παιδιά μου μεγάλωσαν μέσα σε ελληνικό περιβάλλον, έχοντας τον παππού και τη γιαγιά κοντά τους, που τους έμαθαν τα ήθη και έθιμα του τόπου μας.
Ελληνικό εστιατόριο, με ελληνική ψυχή. Δύσκολο να συμβιβαστεί ο Ολλανδός στην κουζίνα μας;
Εδώ φερθήκαμε τολμηρά, κρατώντας πιστά την ελληνική παραδοσιακή κουζίνα, χωρίς να τη φέρουμε στα μέτρα του ολλανδικού κοινού. Να απολαμβάνουν γεύσεις σαν να βρίσκονται στην Ελλάδα σε κάποιο χωριουδάκι, με τις πίτες, τα μαγειρευτά, τον τραχανά (που τώρα έγινε και μόδα), τον γύρο, το σουβλάκι, τον μουσακά, το τζατζίκι, που είναι δημοφιλή πιάτα για τους Ολλανδούς.
Εμείς δώσαμε μυρωδιές Ελλάδας φέρνοντας, για παράδειγμα, ρίγανη του τόπου μας να μοσχοβολάει, ενώ και οι επιλογές των προϊόντων έγιναν πάντα με γνώμονα την ποιότητα και όχι το κόστος. Για μένα, όχι, δεν είναι δύσκολο να συμβιβαστεί ο Ολλανδός, ίσα ίσα επειδή έχει μάθει με τα χρόνια τι εστί καλή ελληνική κουζίνα και ας μην βρίσκεται το εστιατόριο κοντά του, αναζητά αυθεντικές γεύσεις και ένα κομμάτι Ελλάδας γεμάτο μυρωδιές και ζεστασιά.
Φιλοξενία. Μια αρετή του Ελληνα. Κατάφερες αυτή τη γωνιά της γεύσης να την κάνεις No1 εστιατόριο στην Ολλανδία. Άκρως τιμητικό…
Το ότι το εστιατόριο έχει την ονομασία Φιλοξενία για μας παίζει πρωτεύοντα ρόλο και μας εκφράζει απόλυτα. Θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του πατέρα μου μόλις πρωτοανοίξαμε: «Αυτό είναι το σπίτι μας και κάθε μέρα έχουμε μια γιορτή με καλεσμένους. Τι κάνεις για τους καλεσμένους σπίτι σου; Το καλύτερο».
Κατά καιρούς λαμβάνουμε μέρος σε διαγωνισμούς γαστρονομίας με μυστικούς κριτές και φυσικά την κρίση των πελατών. Από το 2014 είμαστε στην πεντάδα των καλύτερων ελληνικών εστιατορίων, με κορυφή το 2018 που εκλεχθήκαμε ως το καλύτερο. Επιβράβευση χρόνιας, επίμονης εργασίας όλων μας, αλλά δεν στεκόμαστε εκεί γιατί για μας η μεγαλύτερη αναγνώριση είναι η καθημερινή ευχαρίστηση του κάθε πελάτη και μέλημά μας είναι το κάθε πιάτο να βγαίνει σωστά.
Έχεις σκεφτεί να επιστρέψεις στα Τρίκαλα;
Ένα πράγμα δεν μπορώ να στερήσω από τον εαυτό μου. Την ελπίδα της επιστροφής στις ρίζες μου, και ας μη γίνει ποτέ. Το έχω ανάγκη και παίρνω ενέργεια για να γίνομαι πιο δυνατός. Στην Ολλανδία έχω κάνει επένδυση ζωής, επαγγελματικά και οικογενειακά, αλλά διατηρώ ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας στην Ελλάδα με φίλους και συγγενείς που επισκεπτόμαστε όσο συχνά μπορούμε.
Η αλήθεια είναι ότι η γυναίκα μου είναι αυτή που το επιθυμεί πιο πολύ να επιστρέψουμε στα Τρίκαλα. Η κόρη μου Ζωή έκλεισε τα είκοσί της χρόνια, σπουδάζει σε ανώτερη σχολή ξενοδοχειακών επιχειρήσεων και εστίασης και έχει αγαπήσει τον κόσμο της γαστρονομίας, οπότε θα υπάρξει οικογενειακή συνέχεια και αλλαγή σκυτάλης. Και ακολουθεί και ο 17χρονος γιος μου Γιώργος, που εξελίσσεται και αυτός σε αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας, με προτεραιότητα βέβαια τις σπουδές του.
Πόσο εύκολο είναι να αγαπάς και να είσαι ερωτευμένος με μια γυναίκα που δεν είναι Ελληνίδα;
Άμα αγαπάς όλα είναι εύκολα. Για εμάς ήταν πιο εύκολο, γιατί είμαστε μαζί από τα 18 μας. Υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη, κατανόηση και υποχωρήσεις, αλλιώς δεν γίνεται. Η σύζυγός μου Λιάνα μεγάλωσε σε μια αντίστοιχη κλασική ολλανδική οικογένεια αλλά γνώρισε και έζησε την ελληνική κουλτούρα, μιας και μείναμε τα πρώτα δύο χρόνια αρραβωνιασμένοι στα Τρίκαλα, αφού εγώ έπρεπε να τελειώσω τη στρατιωτική μου θητεία. Εκεί με τη μητέρα μου Θεοδώρα, λοιπόν, έμαθε να μαγειρεύει, να φτιάχνει λαχανόπιτες, να μιλάει την ελληνική γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα.
Δεν μπορώ να πω ότι απλώς αγαπώ το ξανθό κορίτσι τού τότε. Στην πορεία έχουμε διαλέξει ο ένας τον άλλον με άλλα κριτήρια, πιο βαθιά, πιο αληθινά. Με κάνει περήφανο κάθε μέρα ως μάνα, ως σύζυγος, ως φίλη και ως συνεργάτης.
Ο Covid-19 πόσο «στοίχισε» στη δική σου επιχείρηση;
Δεν τολμώ να κάνω τον οικονομικό απολογισμό, ακόμα και τώρα. Πάντως μας βγήκε αυθόρμητα μια πρωτόγνωρη τραγική κατάσταση να την εκμεταλλευτούμε θετικά. Εδώ στην Ολλανδία, σημαντικό ρόλο έπαιξαν η αγάπη, η έγνοια, η συμπαράσταση του κόσμου και των φίλων, που έδειξαν έμπρακτα ότι είμαστε κάτι παραπάνω από ένα εστιατόριο που επισκέπτονται. Η ανθρωπιά δεν έχει σύνορα και πήραμε δύναμη να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλά και πάνω απ’ όλα να είμαστε ειλικρινείς και αληθινοί.
Ξέρω ότι από το μαγαζί σου έχουν περάσει προσωπικότητες από την Ελλάδα και έχουν δοκιμάσει τις σπεσιαλιτέ σου…
Η λίστα των celebrities που έχουν περάσει από το μαγαζί είναι πραγματικά ατελείωτη. Θα αναφέρω ενδεικτικά μερικά από τα ονόματα. Ο Αντώνης Ρέμος, η Θεοδώρα Βουτσά, ο Σπύρος Σούλης, από τον χώρο της showbiz.
Τώρα, από τον χώρο του αθλητισμού είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε μεγάλους άσους της μπάλας και προπονητές, όπως οι Σωτήρης Κυριάκος, Θανάσης Καραγκούνης, Κώστας Λάμπρου, Νίκος Νιόμπλιας, Νίκος Νταμπίζας, Στάθης Ταβλαρίδης, Κώστας Λουμπούτης, Γιώργος Σαμαράς, Γιάννης Τοπαλίδης, Αγγελος Χαριστέας, Γιάννης Αναστασίου και Φάνης Γκέκας. Συγγνώμη, αν έχω ξεχάσει κάποιους!
