Θλίψη για τον θάνατο του ευπατρίδη Ιάκωβου Τσούνη
Ο άγνωστος και ταπεινός ευπατρίδης Ιάκωβος Τσούνης, γνήσιος απόγονος των αγωνιστών του 1821, έπειτα από τη δωρεά «μαμούθ» 23.000.000 ευρώ και την απόφαση να διαθέσει το σύνολο της περιουσίας του στις Ενοπλες Δυνάμεις, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 97 ετών περνώντας πλέον στην αιωνιότητα και στο πάνθεον των Ελλήνων ευεργετών.
Ως τις τελευταίες του στιγμές νοσηλευόταν στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο.
Την απώλεια του ευεργέτη των Ενόπλων Δυνάμεων ανακοίνωσε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος με δήλωσή του, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του υπουργείου, την οποία συνοδεύει με φωτογραφία από την τελευταία παρασημοφόρηση του εκλιπόντος από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Ο Ιάκωβος Τσούνης γεννήθηκε στην Εγλυκάδα Πατρών το 1924. Ηταν το 13ο παιδί της οικογένειας του Κωνσταντίνου Τσούνη και της Μαρίας, με καταγωγή από τη Βλασιά Καλαβρύτων. Απόγονοι των αγωνιστών Πετμεζαίων, των Λονταίων και των Δημακοπουλαίων, που ξεχώρισαν για την προσφορά τους στο έθνος. Ο Ιάκωβος Τσούνης ήταν μόλις 16 ετών όταν αποφάσισε να φορέσει τη στρατιωτική στολή και να πολεμήσει στα βουνά της Αλβανίας. Η περίπτωση του έφηβου πολεμιστή έγινε μάλιστα αντικείμενο θαυμασμού από το BBC και έλαβε μεγάλη δημοσιότητα.
Ο Ιάκωβος Τσούνης από εκείνη την τρυφερή ηλικία έβαζε πάνω απ’ όλα την πατρίδα. Και το έπραττε μέχρι σήμερα, καθώς έχει προσφέρει στην πατρίδα 23.000.000 ευρώ και 60 αποβατικά σκάφη! Μεγάλωσε με πατρικές νουθεσίες, «Να μην ξεχνάς τις ρίζες σου», «Να μάθεις να ντρέπεσαι», «Τα λεφτά που έχεις δεν σου ανήκουν», τις οποίες μετέδωσε και στη δική του οικογένεια.
Τελευταία επιθυμία
Οπως έγραψε η εφημερίδα «Εστία», η επιθυμία του είναι να διαθέσει το υπόλοιπο της κινητής και της ακίνητης περιουσίας του στις Ενοπλες Δυνάμεις. «Αυτή είναι η τελευταία επιθυμία μου, να φύγω ξυπόλητος από τη ζωήν, όπως ξεκίνησα στην αρχήν… πεινώντας της σταδιοδρομίας μου» σημειώνει συγκινητικά ο κ. Τσούνης, που υπογράφει ως «ένας μικρός και ασήμαντος ανθρωπάκος, αλλά γνήσιος απόγονος των πολεμιστών του 1821» στη σχετική επιστολή που έστειλε στην εφημερίδα.
Το εντυπωσιακότερο όλων είναι η παροιμιώδης σεμνότητα αυτού του μεγάλου ευεργέτη, ο οποίος ουδέποτε διεκδίκησε τον δημόσιο έπαινο, παρότι δώρισε τα προηγούμενα χρόνια στις Ενοπλες Δυνάμεις από την περιουσία του 23.000.000 ευρώ!
Η προσφορά του ήταν:
- Εξήντα αποβατικά σκάφη της Ζ ΜΑΚ. Πλήρης ανακαίνιση 29 κλινών της κλινικής 68 του 401 ΓΣΝΑ.
- Αγορά ανταλλακτικών για τα τεθωρακισμένα των ακριτικών μονάδων του Εβρου.
- Αγορά υπερσύγχρονων καμερών νυχτερινής όρασης.
- Μεγάλη δωρεά, που προορίζεται για το εξοπλιστικό πρόγραμμα.
- Συνεισφορά στην αποκατάσταση ιστορικής εκκλησίας στο Καστελόριζο. Πλήρης ανακαίνιση του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του ΓΣΝΑ. Ανακαίνιση κλινικών 417 ΝΙΜΤΣ κ.λπ.
- Ανεγέρσεις ναών.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στη συνεισφορά του κ. Τσούνη στην Ορθοδοξία και την Εκκλησία της Ελλάδος, αφού έχει αναλάβει δαπάναις του τις ανεγέρσεις ναών σε θέρετρα αξιωματικών, σε τόπους όπου έπεσαν άνδρες των Ενόπλων Δυνάμεων (Οθρυς), στην Ιαπωνία – και τιμήθηκε γι’ αυτό από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, το Πατριαρχείο Αντιοχείας, την Εκκλησία της Ελλάδος, την Εκκλησία της Βρετανίας κ.ά. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει επίσης να γίνει στη δημιουργία μουσείου στη γενέτειρά του, το Αίγιο, στο οποίο -υπό την εποπτεία της Μητροπόλεως Αιγιαλείας- φυλάσσονται κειμήλια των Λονταίων, των Πετμεζαίων και του Παπαφλέσσα. Αγνωστη είναι, τέλος, η έκταση του κοινωνικού έργου του κυρίου Τσούνη, ο οποίος βρίσκεται μια ζωή δίπλα στον πάσχοντα άνθρωπο.
Και, φυσικά, στη διαθήκη του, για την οποία ήδη έχει ενημερώσει τους αρμοδίους, αφήνει το σύνολο της ακίνητης περιουσίας του στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμυνας. Ο Ιάκωβος Τσούνης δεν ήταν πλούσιος. Αντιθέτως, αντιμετώπισε μεγάλη φτώχεια και τα κατάφερε όλα μόνος του. Ξεκίνησε ως υδραυλικός, βοηθός εκτελωνιστή και καφετζής! Κι όμως, τα κατάφερε χάρη στην ευφυΐα του και τη σκληρή δουλειά. Με την προϋπηρεσία του εκτελωνιστή ανέλαβε τη διακίνηση δεμάτων από Ελληνες της Αμερικής, επένδυσε όσα χρήματα έβγαλε σε ακίνητα και στη συνέχεια έκανε τα πρώτα βήματα στη ναυτιλία. Πρώτα συμμετέχοντας σε εταιρία διάλυσης πλοίων και χρόνια αργότερα (το 1965) αποκτώντας τα πρώτα δικά του εμπορικά πλοία.
Ολα αυτά τα χρόνια αφανώς προέβη σε τεράστιες αγαθοεργίες, χωρίς να αποκαλύπτει ότι ο ίδιος βρίσκεται πίσω από τις δωρεές. Τα πακέτα και οι φάκελοι είχαν την ένδειξη «ανώνυμος». Το 1963 παντρεύτηκε την Αννα Φωκά και μαζί απέκτησαν δύο παιδιά, τον Κώστα και την Αθηνά.
Η εξόδιος ακολουθία του υποστρατήγου επί τιμή Ιάκωβου Τσούνη θα τελεστεί σήμερα στις 13.30 στο Δημοτικό Κοιμητήριο Παπάγου – Χολαργού. Η τελετή θα πραγματοποιηθεί δημοσία δαπάνη με μέριμνα των Ενόπλων Δυνάμεων. Στον εκλιπόντα θα αποδοθούν τιμές υποστρατήγου εν ενεργεία. Επιθυμία της οικογένειας του Ιάκωβου Τσούνη είναι όπως αντί στεφάνων κατατεθούν δωρεές στους τραπεζικούς λογαριασμούς των ακόλουθων ιδρυμάτων:
ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ
Τράπεζα Πειραιώς: 6558107135319
ΦΛΟΓΑ
ALPHA: GR 800140112011200200201 1686
ΕΘΝΙΚΗ: GR 501101920000019248000010
«Έσβησε» για πάντα ο φάρος της ναυτιλίας Γιάννης Αγγελικούσης!
Θλίψη έχει σκορπίσει στον χώρο της ελληνικής και της διεθνούς ναυτιλίας η είδηση του θανάτου του Γιάννη Αγγελικούση. Ο 73χρονος εφοπλιστής, ο οποίος ταξίδεψε την ελληνική σημαία στα πέρατα του κόσμου, είχε υποστεί καρδιακή προσβολή στο σπίτι του στις 20 Μαρτίου.
Μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, όπου παρέμεινε για νοσηλεία, αλλά δεν κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ομίλου Αngelicoussis Group of Companies, πρόεδρος του οποίου ήταν ο εκλιπών, απεβίωσε ήρεμα στον ύπνο του το Σάββατο.
Ο Γιάννης Αγγελικούσης ατένιζε από μικρός τη θάλασσα, καθώς γεννήθηκε στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, τον Πειραιά. Είχε καταγωγή και από τη Χίο, καθώς ήταν ο τόπος γέννησης της μητέρας του, Μαρίας Παπαλιού. Από τον πατέρα του, Αντώνη, στον οποίο αναφερόταν συχνά, έμαθε όλα τα μυστικά της δουλειάς, καθώς εκείνος ήταν που έβαλε τα θεμέλια της εταιρίας που έμελλε να αναδειχθεί σε κολοσσό. Ο Γιάννης Αγγελικούσης άρχισε να ασχολείται με την εταιρία το 1973, και το 2001 απέκτησε όλες τις μετοχές της.
Περισσότερες αρμοδιότητες
Σήμερα ο όμιλός του αριθμεί περισσότερα από 130 πλοία και τα περισσότερα έχουν ελληνική σημαία. Τον περασμένο Δεκέμβριο το όνομα του εφοπλιστή βρέθηκε ακόμη μία φορά στη λίστα της Lloyd’s με τους 100 ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στη ναυτιλία. Τα τελευταία χρόνια ο Γιάννης Αγγελικούσης είχε δώσει στην κόρη του Μαρία περισσότερες αρμοδιότητες στον όμιλο και πλέον μετά τον θάνατό του εκείνη συνεχίζει το έργο του.
Η κηδεία του Γιάννη Αγγελικούση, σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρίας, θα τελεστεί σήμερα σε στενό οικογενειακό κύκλο, όπως προβλέπεται από τους περιορισμούς λόγω της πανδημίας. Επιθυμία της οικογένειας είναι, αντί στεφάνων, να γίνουν δωρεές εις μνήμην στο Γενικό Κρατικό Νικαίας, νοσοκομείο με το οποίο διατηρούσε ιδιαίτερους δεσμούς και υποστήριζε ο εκλιπών.
«Ο παγκόσμιος εφοπλισμός έχασε έναν από τους πρωταγωνιστές του και η ελληνική ναυτοσύνη θρηνεί τον κορυφαίο της καπετάνιο» ανέφερε σε δήλωσή του για τον θάνατο του Γιάννη Αγγελικούση ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο υπουργός Ναυτιλίας Γιάννης Πλακιωτάκης έκανε λόγο για μια εμβληματική προσωπικότητα στην παγκόσμια ναυτιλία και έναν σπουδαίο Ελληνα, με έργο και δράση που τον έφεραν για δεκαετίες στις πρώτες θέσεις σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το δικό τους «αντίο» στον Γιάννη Αγγελικούση έστειλαν και οι εφοπλιστές. «Χάσαμε έναν δικό μας άνθρωπο, έναν αγαπητό φίλο, έναν ευπατρίδη. Ο Γιάννης Αγγελικούσης υπήρξε άξιος συνεχιστής των παραδόσεων της ελληνικής ναυτιλιακής οικογένειας και μεγαλούργησε σε ένα έντονο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον, κρατώντας πάντοτε ψηλά τη σημαία της πατρίδας και αγκαλιάζοντας τους Ελληνες ναυτικούς και την ελληνική ναυτοσύνη. Θα παραμείνει για πάντα στη μνήμη μας φωτεινός φάρος μιας ναυτιλίας που στηρίζεται στον άνθρωπο και δημιουργεί για τον άνθρωπο!» τόνισε ο πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Θεόδωρος Βενιάμης.
Η Νέδη Χατζηιωάννου «έφυγε» από ανακοπή στα 84 χρόνια της
- Από τον
Δημήτρη Λυμπερόπουλο
Ηρεμη και γαλήνια, όπως άλλωστε έζησε όλη της τη ζωή, ταξίδεψε διακριτικά στη γειτονιά των αγγέλων στα 84 της χρόνια η Νέδη Μισιρλή – Χατζηιωάννου, για να συναντήσει τον αγαπημένο της σύζυγο Λουκά Χατζηιωάννου, ηγετική μορφή στον χώρο της παγκόσμιας ναυτιλίας, «τον βασιλιά των τάνκερ», όπως χαρακτηριστικά τον αποκαλούσαν, ο oποίος απεβίωσε τον Δεκέμβριο του 2008.
Τη δυσάρεστη είδηση ανακοίνωσε στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook η μοναχοκόρη της Κλέλια, η οποία ήταν μέχρι το τέλος στην αγκαλιά της, γράφοντας: «Με μεγάλη θλίψη σας ανακοινώνω τον θάνατο της λατρεμένης μας μητέρας. Να ζήσουμε να τη θυμόμαστε. Η κηδεία θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο λόγο της πανδημίας. Σας ευχαριστώ όλους για τη συμπαράστασή σας».
Η καρδιά της σταμάτησε να χτυπά τα ξημερώματα του Σαββάτου στο σπίτι της στο Π. Ψυχικό, αλλά στην πραγματικότητα η Νέδη Χατζηιωάννου εγκατέλειψε την κοινωνική ζωή από τη στιγμή που έχασε τον σύντροφό της Λουκά, με τον οποίο έζησε μια ζωή γεμάτη έρωτα, αγάπη, πάθος, ταξίδια, δυσκολίες, περιπέτειες και δημιουργία. Πιασμένοι σφιχτά από το χέρι από τη Λεμεσό της κατοχικής Κύπρου το 1958, ξεκίνησαν για να κατακτήσουν τον κόσμο και να δημιουργήσουν μια ευτυχισμένη οικογένεια με τρία παιδιά και πέντε εγγόνια.
Το πρώτο του καράβι ο αυτοδημιούργητος εφοπλιστής Λουκάς Χατζηιωάννου το βάφτισε «ΝΕΔΗ», λέγοντάς της, όπως αναφέρεται στη βιογραφία του, «Από σήμερα ανοίγουν νέοι δρόμοι στη ζωή μας… Μπαίνουμε σε θαλάσσιους δρόμους, σε ωκεανούς». Και εκείνη ευτυχισμένη του απάντησε: «Ο Θεός θα μας βοηθήσει, Λουκά». Αυτή ήταν η πάμπλουτη κυρία Νέδη, εξομολογούνται όσοι τη γνώρισαν: Απλή, σεμνή, γεμάτη ευγένεια και καλοσύνη σύζυγος, μάνα και γιαγιά.