Η Θεοδότα Αϊβάζη κατηγορήθηκε για ένα ειδεχθές έγκλημα που δεν διέπραξε, πέρασε 17 μήνες και 20 μέρες στη φυλακή φέροντας το στίγμα της φόνισσας, όμως είναι και πάλι ελεύθερη.
- Από τη
Μαρία Μεϊμάρη
Τα βιώματά της από εκείνη τη μαύρη περίοδο της ζωής της τα έκανε βιβλίο, με τίτλο «Το βούλευμα», το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ζενίθ! Το ημερολόγιο έγραφε 9 Ιανουαρίου 2018 όταν ο 55χρονος Γερμανός Γκερντ Πέτερ Μπάουμπεγκερ, ο οποίος έμενε μόνιμα στην Αρκίτσα, έπεσε νεκρός μέσα σε έναν ελαιώνα στον οικισμό Τριανταφυλλιά.
Στην αρχή ο θάνατός του είχε ερμηνευτεί ως δυστύχημα το οποίο συνέβη κατά τη διάρκεια του κυνηγιού. Ωστόσο τα ευρήματα της ιατροδικαστικής έκθεσης έδειξαν εγκληματική ενέργεια, καθώς το θύμα είχε πυροβοληθεί δύο φορές πισώπλατα από μικρή απόσταση, ενώ η σορός είχε μετακινηθεί από πρηνή θέση (μπρούμυτα) σε ύπτια (ανάσκελα)! Στη συνέχεια οι υποψίες των αστυνομικών της Ασφάλειας Λαμίας έπεσαν στη 46χρονη -τότε- πρώην σύντροφό του, δεδομένου ότι εντοπίστηκαν κάποιοι τραπεζικοί λογαριασμοί στο εξωτερικό που οι αστυνομικοί θεώρησαν ότι ανήκουν στον Γερμανό. Μαζί με αυτή, συνελήφθη και ο 56χρονος σύντροφός της Δημήτρης Σ., που αρχικά φερόταν ότι εκτέλεσε το συμβόλαιο θανάτου του 55χρονου.
Σήμερα η «Espresso» προδημοσιεύει αποκλειστικά αποσπάσματα από το συγγραφικό πόνημα της 48χρονης, που τον Μάρτιο του 2020 κρίθηκε ομόφωνα αθώα για την άγρια δολοφονία του Γερμανού κυνηγού, όπως και ο 58χρονος σύντροφός της. Αφού κάνει μια αναδρομή στα πρώτα χρόνια της ζωής της, στις δυσκολίες που πέρασε ως παιδί μεταναστών στη Γερμανία και στην προβληματική σχέση με τη σκληρή μητέρα της, αναφέρεται στη γνωριμία της με τον Γκερντ, τον οποίο συνάντησε πρώτη φορά όταν άρχισε να εργάζεται ως γραμματέας σε ένα γραφείο μάρκετινγκ, σε ηλικία 19 χρόνων.
«Καινούργια στο γραφείο»
«Ωραίος άνδρας, με μια αύρα σαγηνευτική. Ηταν δέκα χρόνια μεγαλύτερός μου και, απ’ ό,τι έμαθα, μόλις είχε πάρει διαζύγιο. Καθώς ήμουν η καινούργια στο γραφείο, αντί να με βάλουν να κάνω τη δουλειά μου, έκανα τον κούριερ κι έφτιαχνα όλη τη μέρα καφέδες. Ετσι τον γνώρισα» θυμάται η 48χρονη πρώην κρατούμενη. Οπως περιγράφει στις επόμενες σελίδες του βιβλίου της, ένα τυχαίο γεγονός τούς έφερε κοντά και σύντομα έγιναν ζευγάρι. Τα χρόνια που ακολούθησαν η σχέση τους είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, καθώς ο Γκερντ ήταν εθισμένος στο ποτό, με συνέπεια να γίνεται συχνά επιθετικός και να έχει βίαια ξεσπάσματα απέναντί της. Ωστόσο υπήρξαν και εποχές που προσπαθούσε πραγματικά να αλλάξει, γεγονός που την απέτρεπε να τον εγκαταλείψει.
Το 2006, με δική του απόφαση, εγκατέλειψαν τη Γερμανία και εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Αρκίτσα, όπου προσπάθησαν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα. Η 48χρονη πήρε επαγγελματικό δάνειο, ύψους 100.000 ευρώ, με εκείνον εγγυητή και με τα χρήματα άνοιξε μια πιτσαρία, η οποία διέθετε και αίθουσα εκδηλώσεων. Ωστόσο τα προβλήματα συνεχίστηκαν και ακολούθησε αναπόφευκτα ο χωρισμός. Η Θεοδότα παντρεύτηκε τον γιο οικογενειακών φίλων των γονιών της, περνούσε τον ελεύθερο χρόνο της φροντίζοντας αδέσποτα ζώα, ενώ συνέχισε να διατηρεί φιλικές σχέσεις με τον παλιό έρωτά της από τη Γερμανία.
Η αξέχαστη μέρα
Η 9η Ιανουαρίου 2018 έχει χαραχτεί βαθιά στη μνήμη της Θεοδότας Αϊβάζη, καθώς ήταν η μέρα που πληροφορήθηκε ότι στον οικισμό Τριανταφυλλιά βρέθηκε ένα πτώμα, το οποίο, όπως αποδείχθηκε, ανήκε στον 55χρονο Γερμανό.
«Το μόνο που θυμάμαι είναι τον εαυτό μου καθισμένο σε μια καρέκλα και να μονολογεί: “Τι θα πούμε στη μαμά του;”... Εχασα τον σύντροφό μου, τον άνθρωπο που μεγάλωσα μαζί του, τον άνθρωπο που ακόμη και μετά τον χωρισμό τον αγαπούσα και τον σεβόμουν ως φίλο. Ο Γκερντ ήταν νεκρός… Είχε πυροβοληθεί πισώπλατα με δύο σφαίρες» γράφει η 48χρονη, που σχεδόν εννέα μήνες μετά τη δολοφονία του 55χρονου Γερμανού έμελλε να ζήσει ακόμη έναν εφιάλτη. Ηταν 27 Σεπτεμβρίου 2018 όταν αστυνομικοί της Ασφάλειας πλησίασαν έξω από μια καφετέρια την ίδια και τον νυν σύντροφό της -εκείνη την περίοδο ήταν σε διάσταση με τον σύζυγό της- και τους ζήτησαν να τους ακολουθήσουν στο τμήμα, όπου τους ανέκριναν ξεχωριστά.
«Με κατηγόρησαν ότι η πρώτη μου κατάθεση ήταν ψευδής, διότι το σπίτι, όπως και ο λογαριασμός στο εξωτερικό, ανήκε στον Γκερντ. Ισχυρίζονταν ότι ποτέ δεν πήρα δάνειο και ότι τα χρήματα μου τα είχε δώσει ο Γκερντ, στον οποίο και τα όφειλα ακόμη μετά τον χωρισμό μας. Μάταια προσπαθούσα να τους πείσω για το αντίθετο» περιγράφει. Οπως θα μάθαινε όμως αργότερα, βασική υπεύθυνη για τη δεινή θέση στην οποία βρισκόταν ήταν μια γνωστή της (σ.σ.: στο βιβλίο αναφέρει την ιδιότητά της και τη σχέση που τις συνέδεε) που, παρακινημένη από φθόνο και ζήλια, άλλαξε την αρχική κατάθεσή της, λέγοντας ότι εκείνη και ο σύντροφός της τής ζήτησαν άλλοθι για τη μέρα της δολοφονίας του 55χρονου.
Οι ατελείωτες ώρες πίσω από τα κάγκελα
Στις 2 Οκτωβρίου 2018, μετά τις απολογίες τους, η 48χρονη και ο σύντροφός της κρίθηκαν προφυλακιστέοι και οδηγήθηκαν στον Κορυδαλλό, σε διαφορετικές πτέρυγες. Εν συνεχεία εκείνη μετήχθη στις Γυναικείες Φυλακές του Ελεώνα Θηβών, όπου παρέμεινε κρατούμενη έως τη δίκη της. Τις στιγμές που πέρασε εκεί θα τις θυμάται για την υπόλοιπη ζωή της.
«Στη φυλακή μαθαίνεις να κάνεις δουλειές χωρίς τη βοήθεια ηλεκτρικών συσκευών. Δεν υπάρχει πλυντήριο πιάτων και ρούχων. Ολα πλένονται στο χέρι. Μαθαίνεις να κόβεις το ψωμί και τα λαχανικά με το κονσερβοκούτι ή, αλλιώς, “Τζακ”… Η κατάθλιψη ήταν πλέον η μόνη και σταθερή συντρόφισσά μου. Δεν άντεχα να είμαι κλειδωμένη, το κλείδωμα του δωματίου την ώρα του μεσημεριανού και τα βράδια, την ώρα του ύπνου. Δεν άντεχα να στέκομαι στην ουρά για να περιμένω το φαγητό. Δεν άντεχα και τα μεγάφωνα που “τσίριζαν” όταν φώναζαν ονόματα για οποιονδήποτε λόγο…» αναφέρει σε κάποιες από τις συγκλονιστικές περιγραφές της η 48χρονη, που, κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού της, παρουσίασε και σοβαρά προβλήματα υγείας. Η δίκη της ορίστηκε τελικά για τις 7 Φεβρουαρίου 2020 και το πρωί της 3ης Φεβρουαρίου την ενημέρωσαν ότι είχε μισή ώρα για να μαζέψει τα πράγματά της, καθώς θα τη μετέφεραν στη Λιβαδειά.
«Κάθε φορά που συγκρατούμενη φεύγει για δίκη, στο πρόσωπο όλων βλέπεις τη χαρά πως, επιτέλους, υπάρχει η ευκαιρία για κάποια… Το τελευταίο που κάνουν οι συγκρατούμενες όταν φεύγεις από το κελί είναι να ρίχνουν πίσω σου ένα μπουκάλι νερό. Ετσι καθαρίζουν τον δρόμο μπροστά σου και απαγορεύεται εσύ η ίδια να ρίξεις ματιά πίσω. Αυτά τα μικρά έθιμα που τηρούνται κάνουν τη διαδρομή σου για το δικαστήριο λίγο πιο εύκολη» θυμάται.
Το δείγμα βιολογικού υλικού
Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, κατέθεσαν πραγματογνώμονες και τεχνικοί σύμβουλοι, οι οποίοι επικαλέστηκαν, μεταξύ άλλων, την Εκθεση Εργαστηριακής Πραγματογνωμοσύνης, σύμφωνα με την οποία το δείγμα βιολογικού υλικού που ελήφθη από τα νύχτα του άτυχου Γερμανού δεν ταιριάζει με τα χαρακτηριστικά του DNA κανενός από τους δύο κατηγορουμένους, αλλά προσομοιάζει με εκείνο ενός τρίτου προσώπου. Ομως η περίφημη μάρτυρας-κλειδί, στην κατάθεση της οποίας βασίστηκαν η σύλληψη και η προφυλάκισή τους, δεν εμφανίστηκε έως το τέλος της δίκης, παρότι το δικαστήριο διέταξε τη βίαιη προσαγωγή της. Στις 17 Μαρτίου το δικαστήριο ανακοίνωσε την ετυμηγορία του, απαλλάσσοντας το ζευγάρι από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση. Εκείνη τη στιγμή η Θεοδότα δεν θα την ξεχάσει ποτέ.
«Είδα τη σύνθεση του δικαστηρίου να αποχωρεί και όλους χαμογελαστούς να έρχονται πλάι μου. “Αθώοι, Θεοδότα, αθώοι! Ενοχη μόνο για τα πλημμελήματα”. Η τελευταία φράση ηχούσε ξανά και ξανά στα αυτιά μου και δεν μπορούσα να χαρώ την αθώωσή μας. Ετρεμα μήπως ξαναέμπαινα φυλακή» περιγράφει, λέγοντας πως, όταν η δικηγόρος της την καθησύχασε ότι δεν θα επιστρέψει στη φυλακή, λύγισε και έβαλε τα κλάματα στο εδώλιο.