«Πεθαίνουν άνθρωποι εδώ πέρα…»
Εικόνες ντροπής, που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζουν ευρωπαϊκό κράτος, μετέφεραν χθες οι χιλιάδες πολίτες που έμειναν έως 24 ώρες εγκλωβισμένοι στα οχήματά τους χωρίς νερό, τροφή και βενζίνη εξαιτίας της κυβερνητικής ανικανότητας να αντιμετωπίσει μια κακοκαιρία, η οποία ήταν γνωστό ότι θα ξεσπάσει τουλάχιστον μία εβδομάδα πριν.
Ηλικιωμένοι με σοβαρά προβλήματα υγείας, έγκυες και μικρά παιδιά έζησαν τον εφιάλτη του επιτελικού κράτους, με μόνη βοήθεια τον Στρατό, που τους πρόσφερε μια… χούφτα σταφίδες!
Ενδεικτικά της κατάστασης που επικρατούσε χθες το πρωί στους δρόμους είναι όσα δήλωσε -φανερά καταπονημένος- σε τηλεοπτικό σταθμό ένας ηλικιωμένος, που περίμενε 20 ώρες μέσα στο αυτοκίνητό του στην Αττική Οδό, έναν από τους πιο ακριβοπληρωμένους δρόμους της χώρας.
«Πεθαίνουν άνθρωποι εδώ πέρα. Τρέμω από το κρύο και φοβάμαι ότι θα πεθάνω. Ντρέπομαι για την παιδεία του πρωθυπουργού και των υπουργών! Ντρέπομαι και λυπάμαι. Θύματα θέλουν;» αναρωτήθηκε.
Ανάλογη ήταν και η εμπειρία ενός 75χρονου, ο οποίος έκλεισε 22 ολόκληρες ώρες στο αυτοκίνητό του στα διόδια της Κάντζας. Οπως δήλωσε, δεν έλαβε ούτε φαγητό ούτε κουβέρτες από τον Στρατό.
«Δεν ήρθε κανείς. Τρέμουμε από το κρύο. Ενας συνάδελφος μου έδωσε νερό να πιω τα χάπια μου, πετρέλαιο δεν έχω, δεν μπορώ, τρέμω, θα μείνω στον τόπο. Ενας άλλος κύριος εδώ έχει άσθμα, τι να τον κάνω; Είναι δυνατόν να μην έρχεται κανείς;» διερωτήθηκε με απόγνωση, απευθύνοντας παράλληλα έκκληση στους αρμοδίους να δείξουν έλεος, εκλιπαρώντας: «Σας παρακαλώ, σώστε μας!»
Όπως κατήγγειλε, τη Δευτέρα το πρωί οι υπάλληλοι της Αττικής Οδού τον άφησαν κανονικά να περάσει, αντί να του πουν ότι οι δρόμοι είναι κλειστοί.
«Άφηναν μέχρι και βυτιοφόρα να περνούν. Οταν μπήκαμε στην Αττική Οδό, δεν μας ρωτούσαν ούτε αν έχουμε αλυσίδες, δεν καταφέραμε να κάνουμε ούτε 500 μέτρα. Δεν έπρεπε να μας αφήσουν. Ηταν χιλιάδες οδηγοί εγκλωβισμένοι και οχήματα παρατημένα. Λες και είμαστε σε άλλον αιώνα».
Τον δικό του γολγοθά έζησε κι ένας καρδιοπαθής, που όντας στο αυτοκίνητό του για ώρες ολόκληρες στην Αττική Οδό, στο ύψος της Δουκίσσης Πλακεντίας, έπαθε κρίση πανικού.
Όσα περιέγραψε σε τηλεοπτική εκπομπή η σύζυγός του, που, αν και μακριά, προσπαθούσε να τον βοηθήσει καλώντας διαρκώς τις αρμόδιες Αρχές, είναι ενδεικτικά της πλήρους ανικανότητας του κράτους να ανταποκριθεί σε καταστάσεις που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των πολιτών.
«Κάλεσα όλες τις υπηρεσίες και μου είπαν το μεσημέρι από το 112 ότι θα τον πάρουν για να του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες, δεν τον πήρε κανείς. Στις 9 το βράδυ είπαν να στείλουν τον Στρατό.
Η ώρα πήγε 3 τα ξημερώματα, ξαναπήρα τηλέφωνο τον σύζυγό μου και δεν υπήρχε κανείς εκεί. Ούτε Αστυνομία ούτε Στρατός. Πήρα στην Αστυνομία, μου είπαν να κλειδώσει το αυτοκίνητο και να πάει να βρει τα λεωφορεία. Στη συνέχεια κάλεσα την Πυροσβεστική και μου είπαν να μην το κάνει αυτό σε καμία περίπτωση» διηγείται, τονίζοντας πως τη λύση τελικά την έδωσαν οι φαντάροι, τους οποίους η ίδια κατηύθυνε από το τηλέφωνο προκειμένου να βρουν τον άντρα της.
Όπως είπε, όταν κάλεσε στην Αττική Οδό, προκειμένου να εξηγήσει πως ο σύζυγός της έχει πρόβλημα με την καρδιά του και είναι επικίνδυνο να μείνει εκεί, οι υπάλληλοι της απάντησαν ευθαρσώς «ας μην έβγαινε από το σπίτι του» και της το έκλεισαν.
Εφιαλτική ήταν η χθεσινή ημέρα και για μια γυναίκα που μετέβη στο νοσοκομείο με τον χειρουργημένο πατέρα της. Αφού τελείωσαν οι εξετάσεις που έπρεπε να γίνουν, πήραν τον δρόμο της επιστροφής, αλλά έμειναν για 12 ώρες εγκλωβισμένοι στη Μεσογείων. «Άρχισε να μας θάβει το χιόνι, πιστεύαμε ότι αυτό θα είναι το νέο Μάτι. Περπατήσαμε στο χιόνι για να μπούμε στο μετρό, απελπισμένοι πια. Ημασταν κοντά στο Νομισματοκοπείο. Το αυτοκίνητό μου το άφησα κάπου στη Μεσογείων. Πήγαμε σε ένα ξενοδοχείο, έπειτα από 12 ώρες μέσα στο αυτοκίνητο» ανέφερε. Όσο για την περιβόητη βοήθεια του Στρατού, για την οποία μάλιστα κυβερνητικοί αξιωματούχοι καμάρωναν, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που την έλαβαν.
Όπως δήλωσε ένας οδηγός νταλίκας, που μπήκε το πρωί της Δευτέρας στην Αττική Οδό και έμεινε περί τις 20 ώρες στο όχημά του, πλήρωσε κανονικά τα διόδια, χωρίς κανείς να τον εμποδίσει, και η μόνη βοήθεια που έλαβε ήταν μια χούφτα σταφίδες από έναν φαντάρο.
«Δεν έλαβα τίποτα, ούτε νερό ούτε τροφή» είπε και πρόσθεσε ότι η Αττική Οδός, η Περιφέρεια Αττικής και το κράτος τούς άφησε αβοήθητους.
«Για όλα φταίει ο πολίτης. Μόνο για ατομική ευθύνη κάνουν λόγο. Κρατική δεν υπάρχει;» διερωτήθηκε φανερά αγανακτισμένος.