Από τη ζάχαρη που αδυνατίζει στα μπισκότα που κόβουν τις αμαρτίες και τα υγιεινά junk food
Από την υπόσχεση ότι τα μπισκότα μπορούν να μειώσουν τη συχνότητα της αυτοϊκανοποίησης μέχρι την αποκάλυψη ότι αναψυκτικό τύπου κόλα θεραπεύει την ανικανότητα, κατά καιρούς στον βωμό του μάρκετινγκ και με όχημα την ευκολοπιστία του κοινού έχουν διαδοθεί διατροφικοί μύθοι που ώθησαν πολύ κόσμο σε λάθος καταναλωτικές και διατροφικές πρακτικές. Η βρετανική εφημερίδα «Guardian» συγκέντρωσε τους πιο ανήκουστους μύθους περί διατροφής και υγείας, που πραγματικά σήμερα προκαλούν γέλια, αλλά την εποχή που διαδόθηκαν έπεισαν πολλούς. Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα είναι σίγουρα η υπόσχεση με τη δράση της coca-cola στη σεξουαλική ανικανότητα.
Οταν πρωτοδημιουργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα λανσάρονταν από τον Αμερικανό φαρμακοποιό Τζον Πέμπερτον ως θεραπεία για τον εθισμό στη μορφίνη, για τη δυσπεψία, τους πονοκεφάλους, ακόμη και την ανικανότητα. Στο ίδιο περίπου μήκος κύματος κινείτο από το 1931 και για πολλά χρόνια και η διαφημιστική καμπάνια της μπίρας Γκίνες. Μάλιστα, επειδή περιέχει σίδηρο, δινόταν σε ασθενείς μετεγχειρητικά, σε αιμοδότες και κατά περιπτώσεις σε εγκύους. Βέβαια, για να πάρει κανείς το σίδηρο που δίνει ένα αβγό, πρέπει να πιει σχεδόν 1,5 λίτρο μπίρα. Εξάλλου, τα θερμιδογόνα… αδυνατιστικά επιχείρησε να βαφτίσει τη δεκαετία του ’50 η Αμερικανική Εταιρία Ζάχαρης που λανσάρισε μια σειρά από διαφημίσεις, οι οποίες υποστήριζαν ότι η ζάχαρη μπορεί να βοηθήσει όσους κάνουν δίαιτα να χάνουν βάρος. Τα σημερινά ερευνητικά δεδομένα δείχνουν το ακριβώς αντίθετο.
Και φτάνουμε στα μπισκότα και στην αυτοϊκανοποίηση. Ο πρεσβυτεριανός επίσκοπος Σιλβέστερ Γκράχαμ υποστήριξε το 1829 ότι τα μπισκότα μπορούν να αναχαιτίσουν τη διάθεση γι΄ αυτήν, αλλά και για τις υπόλοιπες σαρκικές ορέξεις. Αντίστοιχες ιδιότητες είχαν αποδοθεί και στην πρώτη μορφή κορν φλέικς που κυκλοφόρησε το 1894 από τον θρήσκο Τζον Χάρβεϊ Κέλογκ. Είναι γνωστό ότι οίνος ευφραίνει καρδία, αλλά οι διαφημιστές του τονωτικού κρασιού Sanatogen, το 1920, το πήγαν ένα βήμα παραπέρα, υποσχόμενοι ότι «θα νιώσεις καλύτερα μετά το πρώτο ποτήρι», αποδίδοντάς του και αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Προφανώς… μόνο όσο διαρκούσε η επήρεια του 15% αλκοόλ στο αίμα.
Και ερχόμαστε στη διατροφική αξία των γευμάτων McDonald’s. Διαφήμισή τους στην Αυστραλία τη δεκαετία του ’80 ανέλυε ενδελεχώς πως ένα γεύμα της αλυσίδας φαστ φουντ μπορεί να καλύψει το 55% της ημερήσιας ανάγκης του οργανισμού για πρωτεΐνη. Βέβαια, αυτό αναιρείται από εσωτερικό σημείωμα της εταιρίας στους εργαζομένους της, σύμφωνα με το οποίο «ένα μπέργκερ, τηγανητές πατάτες και αναψυκτικό είναι μια ανθυγιεινή επιλογή».
Κατερίνα Νικολοπούλου
