«Τσουνάμι φιλανθρωπίας από κάθε γωνιά της Ελλάδος για το ίδρυμα των ΑμεΑ στην Πάτρα. Θέλω να το γράψετε έτσι όπως σας το λέω και να σας ευχαριστήσουμε δημόσια για όσα κάνατε για εμάς. Το αφιέρωμα που έγινε στην “Espresso” ήταν σωτήριο για το ίδρυμα και τις 70 ψυχές που φιλοξενούμε».
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
Mε αυτή τη φράση η πρόεδρος του ιδρύματος «Κιβωτός της αγάπης» Κατερίνα Νικολάου, συγκινημένη τρεις εβδομάδες μετά το αποκλειστικό μας ρεπορτάζ στο οποίο χτυπούσαμε το καμπανάκι σε κράτος και κοινωνία, βλέπει μαζί με το προσωπικό του ιδρύματος να παίρνει και πάλι ζωή το καταφύγιο δεκάδων ψυχών μετά και τις φιλανθρωπίες του απλού κόσμου.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από τη στιγμή που η «Espresso» δημοσιοποίησε το μαρτύριο της δομής, τα φορτηγά με αγαθά πρώτης ανάγκης για τους 70 εσώκλειστους τροφίμους (οι περισσότεροι μικρά παιδάκια) άρχισαν να γεμίζουν και πάλι τις αποθήκες.
Η δραματική ιστορία της δομής της Πάτρας, που φιλοξενεί 70 ΑμεΑ, δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο. Ολα άρχισαν ύστερα από ένα τηλεφώνημα που δεχτήκαμε από την πρόεδρο του ιδρύματος. Ηταν κραυγή απόγνωσης. Το σκάνδαλο με την «Κιβωτό του κόσμου» του πατέρα Αντωνίου είχε πολλούς κραδασμούς εντός και εκτός Ελλάδας. Από τα Χριστούγεννα και μετά κανείς φιλάνθρωπος δεν εμπιστευόταν να δώσει είτε χρήματα είτε πράγματα σε δομές, καθώς η «ρετσινιά» ότι όλα τα ιδρύματα είναι ζάπλουτα και άρα δεν έχουν ανάγκη φιλανθρωπικών δράσεων πέρασε για τα καλά στην κοινωνία.
Σύμφωνα με το αποκλειστικό ρεπορτάζ της «Espresso» -αφού χρειάστηκε να ταξιδέψουμε στην αχαϊκή πρωτεύουσα για να καταγράψουμε όλα όσα βίωναν εργαζόμενοι και φιλοξενούμενοι στη δομή-, μετά τα Χριστούγεννα τα ιδρύματα ανά την Ελλάδα άρχισαν να φυτωζωούν, μια και τα περισσότερα συντηρούνται από τις φιλανθρωπίες. Μάλιστα, στο ίδιο ρεπορτάζ η κυρία Νικολάου μάς είχε δώσει μια λίστα με τα απαραίτητα υλικά και τα τρόφιμα που χρειάζεται το ίδρυμα προκειμένου να σταθεί όρθιο. «Μετά το δημοσίευμά σας δεχτήκαμε πλήθος τηλεφωνημάτων από όλη την Ελλάδα αλλά και ξένες χώρες για να μας βοηθήσουν. Το χαμόγελο επέστρεψε και πάλι στα χείλη μας. Γιατί δεν σας κρύβω ότι αγωνιούσαμε για την επόμενη μέρα. Σχολεία έρχονται ξανά στο ίδρυμα και συγκεντρώνουν τρόφιμα. Είμαστε πολύ συγκινημένοι με όλο αυτό» λέει κομπιάζοντας η υπερήλικη πρόεδρος, η οποία νυχθημερόν βρίσκεται στη δομή κοντά στα παιδιά. «Εφτασαν άνθρωποι να μας αγκαλιάσουν και να μας πουν: “Συγχωρέστε μας που σταματήσαμε για λίγο να σας βοηθάμε. Φοβηθήκαμε με όσα ακούγαμε για την “Κιβωτό του κόσμου”».
Πλέον τόσο η διοίκηση του ιδρύματος όσο και το προσωπικό κοιτάζουν με αισιοδοξία το μέλλον, στέλνοντας τις πασχαλινές ευχές τους σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, ευελπιστώντας πως τα δύσκολα πέρασαν ανεπιστρεπτί.