Του έβγαλαν τη χολή και τη ζωή… Θρίλερ δίχως τέλος στο Γενικό Νοσοκομείο της Άρτας, με τρεις θανάτους ασθενών ύστερα από επέμβαση που πλέον γίνεται με λαπαροσκοπική μέθοδο και υποτίθεται αποτελεί την πλέον καταξιωμένη διεθνώς, ανώδυνη και αναίμακτη.
Κι όμως, δύο άντρες και μία γυναίκα έχασαν τη ζωή τους κάτω από συνθήκες που το ίδιο το νοσοκομείο προτίμησε να κρατήσει στο σκοτάδι… Στο επίκεντρο βρίσκεται γενικός χειρουργός του νοσοκομείου που, σύμφωνα με καταγγελία γιου θύματος, είχε το «χούι» να βάζει «στοίχημα» στους ειδικευόμενους γιατρούς ότι μπορεί και κάνει τη λαπαροσκόπηση σε μόλις 15 λεπτά… Αφετηρία της έρευνας ήταν ο δικαστικός αγώνας που διήρκεσε 13 ολόκληρα χρόνια απ’ την οικογένεια του Χρήστου Κίτσου.
Ηταν Ιανουάριος του 2011, όταν εισήχθη στο Γ.Ν. Αρτας για μια απλή εγχείρηση χολής ο 70χρονος κτηνοτρόφος απ’ τον Ωρωπό Πρέβεζας. Η αρχική ποινική δίωξη κατά του γιατρού που χειρούργησε τον άτυχο άντρα δεν προχώρησε, αφού απαλλάχθηκε ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αρτας, αν και υπήρξε καταδικαστική πρόταση του εισαγγελέα, ο οποίος είχε ασκήσει και εκτενή έφεση κατά της απαλλακτικής απόφασης, με την έφεση ωστόσο να μην συζητείται ποτέ για νομικούς λόγους στο Εφετείο Ιωαννίνων και η απαλλαγή των ευθυνών του γιατρού να είναι τελεσίδικη.
Ο γιος του θύματος, μιλώντας στην «Espresso», ανέφερε για το τραγικό περιστατικό πως ο πατέρας του φέρεται ότι ήταν θύμα ενός «στοιχήματος» μεταξύ των γιατρών για τον χρόνο της λαπαροσκοπικής επέμβασης χολής, δηλαδή ότι θα ολοκλήρωνε την επέμβαση σε 15 λεπτά. Ομως, ο γιατρός φέρεται ότι έχασε το στοίχημα μόλις για ένα λεπτό και, ημέρες μετά, και ο ασθενής πατέρας του τη ζωή του. Το Διοικητικό Εφετείο Ιωαννίνων, ωστόσο, σήμερα, αν και έχουν περάσει 13 χρόνια από τον άδικο θάνατο του Χρήστου Κίτσου, καταδίκασε το Γενικό Νοσοκομείο Αρτας και όχι τον γιατρό με την καταβολή μεγάλης αποζημίωσης, πάνω από 200.000 ευρώ, στους συγγενείς του θύματος.
Κομμένοι «σύρριζα»
Τα ερωτήματα, ωστόσο, παραμένουν και είναι πολλά. Γιατί, εφόσον υπήρξαν στην πορεία και άλλες καταγγελίες θανάτων ασθενών στο ίδιο νοσοκομείο και με τον ίδιο γιατρό, ποτέ η διοίκηση του Γενικού Νοσοκομείου Αρτας δεν προχώρησε σε ΕΔΕ εναντίον του, προκειμένου να σταματήσει να κάνει επεμβάσεις; Είναι ενδεικτικό ότι μόλις πριν από δύο μήνες ο χειρουργός βγήκε στη σύνταξη.
Στην «Espresso» μίλησε ο Απόστολος Τάσσης, δικηγόρος της οικογένειας, ο οποίος μας αποκάλυψε πως, απ’ τον θάνατο του 70χρονου και μετά, άλλοι δύο ασθενείς έχασαν τη ζωή τους απ’ την ίδια επέμβαση και με επικεφαλής τον ίδιο γιατρό. «Υπάρχουν άλλες δύο περιπτώσεις ιατρικού σφάλματος απ’ τον ίδιο γιατρό, οι οποίες μάλιστα θα εκδικαστούν τους επόμενους τρεις μήνες. Πρόκειται για έναν άντρα και μια γυναίκα. Στην περίπτωση του 70χρονου, που αναδείχτηκε πρώτη, ο ελεγκτής Δημόσιας Διοίκησης είχε ζητήσει τη διενέργεια πειθαρχικού ελέγχου, πλην όμως το νοσοκομείο ουδέν έπραξε, ως όφειλε. Υπάρχει σχετικό έγγραφο όπου ο ελεγκτής Δημόσιας Υγείας εφιστούσε την προσοχή προς τη διοίκηση του Νοσοκομείου Αρτας και συνιστούσε να ασκηθεί πειθαρχικός έλεγχος κατά του γιατρού, αφού προέκυπταν σαφείς ενδείξεις περί ιατρικού σφάλματος – ένας έλεγχος που δεν έγινε ποτέ για άγνωστους λόγους, με τον γιατρό να συνεχίζει να ασκεί κανονικά τα καθήκοντά του» σημείωσε ο κ. Τάσσης.
Από έγγραφα της δικογραφίας αποκαλύπτεται πως η χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε ο ασθενής ήταν απολύτως ενδεδειγμένη, αλλά «κατά τη διάρκεια αυτής συνέβη κάκωση του εξωηπατικού χοληφόρου δένδρου», ενώ στον φάκελο του ασθενούς υπάρχει άλλο έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο «ήταν κομμένοι σύρριζα τόσο ο κοινός ηπατικός πόρος όσο και ο χοληδόχος πόρος».
Ο Χρήστος Κίτσος εισήχθη στις 2/1/2011 στο Νοσοκομείο Αρτας με άλγος δεξιού υποχονδρίου, αφού διαγνώσθηκε με οξεία χολοκυστίτιδα (λιθίαση χοληδόχου κύστης). Υστερα από σχετικό προεγχειρητικό έλεγχο, ο ασθενής υποβλήθηκε στις 3/1/2011 σε χειρουργική επέμβαση λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής. Η μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς ήταν ομαλή τις τρεις πρώτες ημέρες και, ύστερα από αξονική τομογραφία στις 12/1/2011, διαπιστώθηκε η ύπαρξη χολοπεριτοναίου (συλλογή χολώδους υγρού διάχυτα μέσα στην περιτοναϊκή κοιλότητα). Ο ασθενής στις 13/1/2011 (τη 10η μετεγχειρητική ημέρα) υποβλήθηκε εκ νέου σε χειρουργική επέμβαση οξείας ερευνητικής λαπαροτομίας για την παροχέτευση εγκυστομένης συλλογής (χολής) λόγω οξείας περιτονίτιδας, συνεπεία εκτεταμένης χολόρροιας. Την επόμενη ημέρα, όμως, από τη δεύτερη επέμβαση, στις 14/1/2011, η κλινική κατάσταση του ασθενούς επιδεινώθηκε, και για τον λόγο αυτόν αποφασίστηκε η εισαγωγή του στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ανωτέρω νοσοκομείου με πολυοργανική ανεπάρκεια (σηπτική καταπληξία κ.λπ.). Λόγω της ραγδαίας επιδείνωσης της υγείας του, στις 14/2/2011 κρίθηκε απαραίτητη η διακομιδή του στη ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, αλλά στις 25/2/2011 ο 70χρονος απεβίωσε, έχοντας υποστεί συνολικά 43 ημέρες πόνου και αφάνταστης ταλαιπωρίας.
Εσταζε «δηλητήριο»
Μέσα από δημόσια έγγραφα-καταθέσεις προκύπτει ότι «η χολή έτρεχε μέσα στην κοιλιά και κακώς δεν αποδόθηκε στον ιατρό πλημμέλεια ειδικά για τη δεύτερη εγχείρηση που διενήργησε, δεδομένου ότι αφενός δεν μπόρεσε να διαπιστώσει την αιτία-προέλευση της διαρροής της χολής, παρά μόνο προχώρησε σε καθαρισμό και έκπλυση της κοιλίας». Επίσης εσφαλμένα, όπως αναφέρεται στην απόφαση του Διοικητικού Εφετείου, «έγινε δεκτό ότι ο θανών έπασχε από οξεία υποτροπιάζουσα χολοκυστίτιδα και όχι από χρονίζουσα χολοκυστίτιδα, που απαιτεί πρώτα τη χορήγηση αντιβίωσης πριν από την επέμβαση».
Οι δικαστές του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων είναι σαφείς: «Στην οικογένεια προκλήθηκε διαρκής βαθύς πόνος από τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα και, εκτιμώντας και τις συνθήκες υπό τις οποίες τελέστηκαν οι παράνομες πράξεις των οργάνων του Δημοσίου και επήλθε ο θάνατος, κρίνει ότι το Γενικό Νοσοκομείο Αρτας υποχρεούται να καταβάλει στους εκκαλούντες χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης».