Γεια σου, Σούζι μου, τι μου κάνεις! Αν έχω την τιμή να διαβάσεις το μέιλ μου, θα χαρώ πάρα πολύ, να το ξέρεις! Σε διαβάζω φανατικά, να το ξέρεις, από τότε που άρχισες να γράφεις στην «Espresso», και οι απόψεις μας συμπίπτουν συχνά!
Εγώ πάλι ήθελα σε αυτό το μέιλ να σε ρωτήσω κάποια πράγματα φιλοσοφικά! Οπως γιατί μας αρέσουν οι αλήτες και στο τέλος υποφέρουμε; Και γιατί να μην μας αρέσουν τα καλά παιδιά; Γιατί οι πιο πολλές γυναίκες παντρεύονται φλώρους και το ξένο πήδημα δεν έχει τελειωμό; Γιατί να μην είμαστε με αυτόν που θέλουμε; Αυτές είναι οι απορίες μιας 25χρονης πολύ μπερδεμένης! Είμαι βέβαιη πως κάτι θα έχεις να πεις! Love U!
AΠΑΝΤΗΣΗ
Τέτοιους προβληματισμούς θέλω! Εύγε, νέο μου παιδί! Λοιπόν! Αρχικά μακάρι να ξέραμε γιατί συμβαίνουν όλα αυτά πραγματικά! Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να σου λύσει αυτήν την απορία.
- Aπο τη Σουζη Στεφανιδη
Εγώ αυτό που μπορώ να σου πω είναι το εξής: Οταν λέμε «καλά παιδιά» τι εννοούμε, ας πούμε; Γιατί εγώ έχω ξεκινήσει την «καριέρα» μου με πολύ καλά παιδιά. Eχω υπάρξει στη ζωή μου με ανθρώπους που ήταν βασικά «τα καλά παιδιά». Ξέρεις, αυτόν που τον πας στη μάνα σου και εκείνη πετά από τη χαρά της – και καλά!
Η ιστορία τι έδειξε; Δεν ήτανε και πολύ καλά παιδιά. Το τι είναι καλό παιδί για τη μάνα σου και τη μάνα μου και τι για εμάς παίζει να διαφέρει πολύ! Αν, για παράδειγμα, πεις στη μάνα σου ότι θα βγεις με γιατρό ή με δικηγόρο, είναι καλό παιδί, τέλος. Δεν είναι όμως η ρόμπα και το κοστούμι και η γραβάτα που κάνουν τον άλλο καλό παιδί. Εχω δει εγώ κάτι τέτοια «καλά παιδιά» να σηκώνουν μέχρι και χέρι. Προσοχή! Δεν τα ισοπεδώνω όλα! Φυσικά υπάρχουν καλά και κακά παιδιά σε όλα τα επαγγέλματα! Και επιχειρηματίες και γιατροί και δικηγόροι και, και, και… Αυτό είναι λαχείο, άμα σου τύχει σου ‘τυχε, άμα δεν σου τύχει είναι το θέμα! Και τι πάει να πει καλό παιδί, δηλαδή; Και το καλό παιδί κάτω από συνθήκες μπορεί να γίνει ο χειρότερος! Τα ‘χουμε δει, τα ‘χουμε ζήσει, τα ‘χουμε γράψει και τώρα τα λέμε κι εδώ!
Μέσα σε μια σχέση αυτό που έχω δει είναι ότι και ο καλύτερος άνθρωπος μπορεί να γίνει τέρας. Μπορεί να σου βγάλει τον καλύτερο ή και τον χειρότερό του εαυτό. Είναι οι ενέργειες… που λέω και ξαναλέω! Πώς, ρε παιδί μου, ένας άνθρωπος με μένα είναι τέλειος και με σένα είναι ο χειρότερος, και μου λες εσύ… τι βλάκας είναι αυτός, τι ηλίθιος! Ενώ σε εμένα φέρεται απόλυτα καλά! Και, όπως συνηθίζω να λέω, σε κάποιου άλλου την ιστορία μπορεί να είμαστε εμείς οι κακοί! Πολύ συχνά, όταν την έχουμε πατήσει από μια σχέση Α, ο επόμενος ή η επόμενη τραβάνε τα πάνδεινα!
Οπότε συνοψίζοντας εγώ δεν μπορώ να είμαι βέβαιη ποιος είναι το καλό παιδί και ποιος είναι το κακό παιδί. Από την άλλη, αν δούμε κανένα αγόρι από αυτά τα «κακά», τύπου μούσια, τατουάζ, σκουλαρίκια…και παίζει και καμιά κιθάρα, όλες μπορεί και να την πατούσαμε. Εχουμε δει και πολλές ταινίες και σίριαλ! (άτιμο Netflix). Την πατάμε με κάτι τέτοια αγόρια που μοιάζει να μην τους ενδιαφέρει τίποτα σ’ αυτή τη ζωή, παρά μόνο ο έρωτας και η τέχνη. Η λαίδη και ο αλήτης, αν ξέρεις! Εεε, έχουμε ταϊστεί πολύ παραμύθι! Μία θες το καλό παιδί, μετά σε ιντριγκάρει ένα κακό παιδί, γιατί το καλό παιδί δεν σου βγήκε! Και μετά λες «όχι, θέλω κάποιον πιο χαλαρό»!
Μετά θες τον φλώρο! Φέρτε μου φλώρους, φωνάζεις πίνοντας φτηνό αψέντι στους δρόμους, ξεμαλλιασμένη! Στα κακά παιδιά, από την άλλη, έχουμε μια ροπή, γιατί φαίνεται και λίγο απαγορευμένο, φαίνεται λίγο επικίνδυνο και λες «πω πω πω, τι με περιμένει με δαύτον»! Φανταζόμαστε και το σεξ υπέροχο με αυτόν τον τύπο. Ετσι τα διαβάσαμε στα μυθιστορήματα κι έτσι αμάσητα τα φάγαμε όλες! Από την άλλη, δεν πιστεύω ότι όλες οι γυναίκες παντρεύονται φλώρους. Παντρεύονται αυτόν που θέλουν ή που νομίζουν ότι θέλουν. Στην πορεία όμως και ειδικά στους γάμους οι άντρες φλωρεύουν κάπως! Τους/μας ρουφάει ο καναπές!
Εδώ να πούμε, για να είμαστε και λίγο δίκαιες, ότι πολύ συχνά εμείς οι γυναίκες τούς κάνουμε φλώρους. Τους παίρνουμε αλλιώς και μετά τους καταντάμε έτσι! Βάζουμε κι εμείς το χεράκι μας, ε; Στον γάμο, κακά τα ψέματα, από ένα σημείο και έπειτα θα κάτσει στον καναπέ ο άλλος! Η οικειότητα που φέρνει την εξαθλίωση ενίοτε! Τώρα, για το ξένο κοίταγμα που λες, μπορεί να σου προκύψει! Και με το κακό παιδί, όταν βαριέσαι, προκύπτουν αυτά! Οπότε, όταν έχει έρθει η ώρα να ξενοκοιτάξεις, δεν έχει καμία σημασία με ποιον είσαι, με το καλό παιδί ή με το κακό παιδί. Μπορεί να ξανακοιτάξεις τον φλώρο, επειδή είσαι με τον «μάγκα». Ποιος θα σου τη δώσει ποτέ δεν ξέρεις! Δεν έχει σημασία, απλά βρίσκεις κάτι που δεν είσαι εσύ, κάτι που κλικάρει στον εγκέφαλό σου. Και αυτά φυσικά συμβαίνουν, γιατί στην πορεία χάνεται η επικοινωνία! Ακόμη και το σεξ γίνεται με manual!
Δεν ξέρω αν σε κάλυψα, πάντως εγώ προσωπικά δεν ψάχνω ούτε για κακό ούτε για καλό παιδί. Κάποια στιγμή η αλήθεια είναι ότι έψαχνα για καλά παιδιά. Τώρα ψάχνω μόνο την ηρεμία της ψυχής μου, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Ομως χρειάζεται λίιιιγο ακόμα να μεγαλώσεις ηλικιακά και στην πορεία θα δεις πως θα καταλάβεις ακόμα καλύτερα ποια είσαι. Θα καταλάβεις τι θες και τι δεν θες, και πολλά άλλα!
- Η Σούζη δέχεται στο e-mail sstefanidi [@] espressonews.gr της απορίες, ντέρτια και καημούς αναγνωστών για τις σχέσεις, οπότε μη διστάσετε να τις στείλετε! Εκείνη θα σας απαντήσει δεόντως.