Ο άλλοτε ισχυρός άνδρας του Απόλλωνα Σμύρνης και η παραγγελία-μαμούθ σε κορεατικό ναυπηγείο
Μεγαλώνει ο στόλος του Σταμάτη Βελλή, ο οποίος μετά την απογοήτευση που πήρε από το ελληνικό ποδόσφαιρο και τη «θητεία» του στα διοικητικά του Απόλλωνα Σμύρνης σήκωσε τα μανίκια και διπλασίασε τις προσπάθειές του σε αυτό που γνωρίζει να κάνει καλά: τον εφοπλισμό. Ο γαμπρός της οικογένειας Περατικού έχει χτίσει πλέον όνομα αντάξιο της οικογένειας που τον αγκάλιασε στους κόλπους της μετά τον γάμο του με τη Νινέτα Περατικού. Ανθρωπος που δεν φοβάται τα ρίσκα, έγινε ευρύτερα γνωστός από τις καταγγελίες του για διαφθορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς και το μάλλον έντονο ταμπεραμέντο του. Είναι μεν ο πρώτος μεγαλοπαράγοντας που τόλμησε να πει ανοιχτά τη γνώμη του για τις παθογένειες της ελληνικής «στρογγυλής θεάς», με λεξιλόγιο όμως που δεν του πρόσφερε καλές υπηρεσίες και χωρίς τις αποδείξεις που πρέπει να συνοδεύουν τέτοιους ισχυρισμούς.
Στην Ακτή Μιαούλη πάντως τα έχει πάει πολύ καλύτερα. Εκεί τον γνωρίζουν από παλιότερα, αφού κρατά από καιρό το πηδάλιο της εταιρίας Pleiades Shipping, συμφερόντων Περατικού. Στις Pleiades συμμετέχει βέβαια και ο κουνιάδος του Κωνσταντίνος Περατικός, ο οποίος κρατά πολύ χαμηλότερο προφίλ. Τώρα ο Βελλής επιστρέφει στις γνώριμες σκάρες των νοτιοκορεατικών ναυπηγείων της STX Offshore & Shipbuilding, όπου βάζει παραγγελία για έξι δεξαμενόπλοια μεγάλου βεληνεκούς. Είναι η ίδια γιάρδα από την οποία παρέλαβε πέρυσι άλλο δύο δεξαμενόπλοια, τα «Εύηνος» και «Γλαύκος».
Τα έξι νέα τάνκερ θα έρθουν να προστεθούν στον στόλο των υπαρχόντων δώδεκα δεξαμενόπλοιων, τα εννέα εκ των οποίων φέρουν σημαία Λιβερίας και τα τρία ελληνική, με μικρό μέσο όρο ηλικίας. Τα δύο πρώτα από τα καινούργια τάνκερ αναμένεται να παραδοθούν το 2016 και τα αλλά τέσσερα, εφόσον ο Βελλής ενεργοποιήσει το δικαίωμα που έχει υπογράψει με τα ναυπηγεία, λίγο αργότερα. Ναυλομεσίτες τοποθετούν την αξία του καθενός από αυτά τα νέα πλοία στα επίπεδα των 46.000.000 δολαρίων. Μια συνολική επένδυση, δηλαδή, της τάξης των 280.000.000 δολαρίων από τον ισχυρό άνδρα της ναυτιλιακής των Περατικών.
Η μεγάλη αγάπη του
Ο Σταμάτης Βελλής, όσο επιτυχημένος επιχειρηματίας και αν είναι, δεν απέφυγε -όπως και άλλοι σαν και αυτόν- να εμπλακεί με τον ιδιότυπο κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η αγάπη του για τον Απόλλωνα είναι βέβαια ο λόγος. Για τον Βελλή, η Ριζούπολη ήταν το δεύτερο σπίτι του. Οπως έχει πει, από τα δέκα του θυμάται τον εαυτό του στα τσιμέντα του «Γεώργιος Καμάρας». Η εμπλοκή Βελλή στα διοικητικά του Απόλλωνα ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2008, όταν η ομάδα φλέρταρε με τον υποβιβασμό στα τοπικά πρωταθλήματα της Αθήνας. Ο άνθρωπος που φέρεται ότι τον έβαλε στα διοικητικά ήταν ο τότε τεχνικός των «κυανόλευκων» και φίλος του Νίκος Καρούλιας. Η επιστροφή της «Ελαφράς Ταξιαρχίας» στην Α’ Εθνική κατέστη δυνατή με «καπετάνιο» τον Σταμάτη Βελλή.
Ο Βελλής όμως δεν κατάφερε να κρατήσει την ομάδα στα μεγάλα σαλόνια. Αυτό έγινε ορατό από νωρίς την περυσινή σεζόν. Ετσι, στις αρχές του 2014, έπειτα από έναν επεισοδιακό αγώνα με τον Πανιώνιο στη Ριζούπολη, αφού εξύβρισε τον διαιτητή για αμφιλεγόμενη διαιτησία, εξαπέλυσε μύδρους κατά των συμφερόντων που λυμαίνονται -όπως είπε- το ελληνικό ποδόσφαιρο. «Ανεξάρτητες και οικονομικά αυτάρκεις ομάδες δεν βολεύουν το σύστημα που έχει στηθεί, πρέπει να εξαφανιστούν» ανέφερε χαρακτηριστικά. «Χρειάζονται ομάδες με μεγάλα προβλήματα, που προκειμένου να μείνουν ζωντανές δεν θα κουνηθούν ποτέ και σε κανέναν». Λίγους μήνες μετά ο Βελλής μεταβίβασε τις μετοχές του στην ιστορική ομάδα στην οικογένεια Μονεμβασιώτη, που ελέγχει τη γνωστή αλυσίδα φούρνων Βενέτης.
Ο Βελλής έστρεψε έκτοτε όλη την προσοχή του και πάλι στην ποντοπόρο. Ο γάμος του με τη Νινέτα Περατικού τον προίκισε με την εμπιστοσύνη του πεθερού του, Τάκη Περατικού. Ο Τάκης, αδελφός του εκλιπόντα από το 2008 Μιχάλη Περατικού, έχει τρία παιδιά: τη Νινέτα, τον Κωνσταντίνο και τον Μανώλη. Ο Κωνσταντίνος παραμένει μεγαλομέτοχος στη ναυτιλιακή Pleiades Shipping, ξεκάθαρα όμως προτιμά να βγαίνει μπροστά ο γαμπρός του, Σταμάτης. Ο άλλος κουνιάδος του Βελλή, ο Μανώλης, ακολούθησε άλλο δρόμο, εκτός ναυτιλίας. Ολόκληρη η οικογένεια Περατικού πάντως, χτυπημένη από τη δολοφονία του εξαδέλφου τους Κωστή (γιου του Μιχάλη) από τη «17 Νοέμβρη», προσπαθεί να διατηρεί πλέον χαμηλό προφίλ.
Εξαίρεση αποτέλεσε η διαδρομή του Βελλή στα διοικητικά του Απόλλωνα, την οποία πολλοί θεωρούν επιτυχημένη, αφού πήρε την ομάδα από τον πάτο και την έφτασε -έστω και πρόσκαιρα- στην Α’ Εθνική.
Παράδοση ετών
Αλλοι λένε πως δεν είχε το στομάχι να συγκρουστεί με τα θηρία που κυκλοφορούν σε αυτά τα σαλόνια και άλλοι απλώς τον κατατάσσουν στη μακρά λίστα επιχειρηματιών, όπως και τον Μυτιληναίο, που κατάλαβαν νωρίς ότι ο ρόλος του προέδρου απλώς δεν τους αφορούσε. Τώρα, ο 57χρονος Σταμάτης μαζί με τον Κωνσταντίνο είναι προφανές πως σκοπεύουν να αναπτυχθούν δυναμικά στη ναυτιλία και ιδιαίτερα στα δεξαμενόπλοια. Κατηγορία πλοίων στην οποία ο όμιλος στράφηκε από τη δεκαετία του ’80 και μετά, σε αντίθεση με την παράδοση, στα φορτηγά πλοία. Μια παράδοση που ξεκινάει περισσότερα από 50 χρόνια νωρίτερα.
Στις Pleiades Shipping, συνεργαζόμενος με τον κουνιάδο του, τον αδελφό της γυναίκας του, πιστώνονται στο ενεργητικό τους μια σειρά κινήσεων που διατηρούν τη ναυτιλιακή σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Αρχικά η Pleiades έγινε γνωστή στους ναυτιλιακούς κύκλους για τις μεγάλες παραγγελίες της στα μέσα της δεκαετίας του ’60 σε γιαπωνέζικα ναυπηγεία πλοίων πολλαπλών χρήσεων ξηρού φορτίου. Ακολούθησαν και αγορές μεταχειρισμένων και λίγο αργότερα παραγγελίες για νεότευκτα σε ναυπηγεία της Δανίας κι έπειτα της Νότιας Κορέας. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 η ναυτιλιακή Pleiades εξελίχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους διαχειριστές πλοίων γενικού φορτίου στον κόσμο, με στόλο από 34 πλοία.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 στην Pleiades εκτίμησαν πως αναδύονταν ευκαιρίες στην αγορά δεξαμενόπλοιων. Σύντομα η εταιρία απέκτησε πολύ μεγάλα δεξαμενόπλοια (VLCC) και εξασφάλισε συνεργασίες με ομίλους όπως οι BP, Chevron, Exxon, Shell και Texaco. Ακολούθησε συμφωνία με την Τεχεράνη, στην οποία απασχολήθηκαν επί μακρόν τέσσερα μεγάλα δεξαμενόπλοια των Περατικών για την τακτική μεταφορά αργού από το νησί Kharg έως τους τερματικούς σταθμούς στα νότια του Περσικού κόλπου. Από το 1993 και ύστερα η ναυτιλιακή στράφηκε σε μικρότερα μεγέθη πλοίων, Panamax και Aframax. Ξεκίνησε με μεταχειρισμένα και αργότερα με ιαπωνικές ναυπηγήσεις κι έφτασε έτσι σύντομα να διαχειρίζεται στόλο από δεκαεπτά πλοία.
Από το 1997 οι Pleiades ξεκινούν πρόγραμμα νέου εκσυγχρονισμού του στόλου τους με παραγγελίες στα κινεζικά ναυπηγεία Dalian New Shipyard. Το επόμενο έτος η ναυτιλιακή προχώρησε σε κοινοπραξία διαχείρισης στόλου με τη Heidmar, την οποία και διέκοψε το 2012 ακολουθώντας ανεξάρτητη πορεία και πάλι, με γραφεία στην Κηφισιά, στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη.