Το απάνθρωπο πρόσωπο του υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας αντιμετωπίζουν πολλά Ατομα με Αναπηρία, μεταξύ των οποίων οι παραπληγικοί, καθώς βρίσκονται αντιμέτωποι με γραφειοκρατικές διαδικασίες που κόβουν ή «παγώνουν» εκδικητικά επί μήνες επιδόματα που δικαιούνται.
- Η φωνή της 4amea με τη Νένα Χρονοπούλου (Κάθε Τετάρτη στην Espresso)
Αν και η κυβέρνηση δίνει με απευθείας αναθέσεις εκατομμύρια ευρώ αφειδώς σε λίγους εκλεκτούς επιχειρηματίες, την ίδια ώρα «ψαλιδίζει» τα επιδόματα ανήμπορων να ζήσουν ανθρώπων, και μάλιστα σε καθεστώς ακρίβειας, όταν δυσκολεύονται να βγάλουν τον μήνα και οι άνθρωποι που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα υγείας.
Πολλοί ευάλωτοι συνάνθρωποί μας χάνουν επιδόματα, όπως το επίδομα κίνησης ύψους 178 ευρώ που λαμβάνουν παραπληγικοί, γιατί, ως εκ… θαύματος, μειώθηκε το ποσοστό αναπηρίας τους από 80% σε 67%. Μάλιστα, όσοι κάνουν το… λάθος να υποβάλουν ένσταση κατά της σχετικής απόφασης του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ), τότε «παγώνει» και το βασικό εξωιδρυματικό επίδομα των 730 ευρώ που χορηγείται στα Ατομα με Αναπηρία.
Η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας τους… τιμωρούν ουσιαστικά, γιατί ζητούν επαναξιολόγηση από το δευτεροβάθμιο όργανο! Μάλιστα, όταν εκδοθεί η τελεσίδικη απόφαση του ΚΕΠΑ, τότε καθυστερεί η καταβολή των αναδρομικών μηνιάτικων, που έχουν «παγώσει» μέχρι και 11 μήνες!
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της 75χρονης Δήμητρας Ιωαννίδου από τη Θεσσαλονίκη, η οποία παρουσίασε ανεύρυσμα στο κεφάλι στις 27 Ιουλίου 2019. Χειρουργήθηκε και νοσηλεύτηκε στην Εντατική για 50 ημέρες, κατάκοιτη με άνοια. Στις 15/1/2021 το ΚΕΠΑ διαπίστωσε αναπηρία της στα κάτω άκρα σε ποσοστό 80%, εγκρίνοντας το εξωιδρυματικό επίδομα των 730 ευρώ κάθε μήνα και το επίδομα κίνησης των 178 ευρώ.
Η απόφαση του ΚΕΠΑ
Το πρώτο επίδομα αφορά τις καθημερινές ανάγκες διαβίωσης του αναπήρου, ενώ το επίδομα κίνησης χορηγείται για τις ανάγκες μετακινήσεων του ασθενή (π.χ., μεταφορά του σε γιατρό με ταξί). Ομως, ύστερα από τρία χρόνια, στις 17/10/23, το ΚΕΠΑ κατέβασε την αναπηρία των κάτω άκρων από 80% σε 67%, με αποτέλεσμα να χάσει το επίδομα κίνησης, καθώς προϋπόθεση είναι να έχει αναπηρία από 80% και άνω. Το παράδοξο είναι πως, ενώ μείωσε την αναπηρία στα πόδια από 80% σε 67%, η συνολική αναπηρία της ηλικιωμένης ανέβηκε στο 90%! Με απλά λόγια, έγινε… θαύμα και ύστερα από τρία χρόνια τα πόδια της ηλικιωμένης καλυτέρευσαν, ενώ η συνολική κατάσταση της υγείας της χειροτέρευσε!
Η κόρη της, Βάσω Ιωαννίδου, καταγγέλλει στην «Espresso» πως οι υπεύθυνοι της επιτροπής δεν εξέτασαν τη μητέρα της για να διαπιστώσουν την κατάσταση των κάτω άκρων της. «Πώς γίνεται το 2020 να της βγάζουν ποσοστό αναπηρίας 80% και να της δίνουν το επίδομα, και το 2023 να της βγάζουν γενικό ποσοστό 90%, ότι χειροτέρεψε, αλλά τα πόδια καλυτέρευσαν, μόνο και μόνο για να μην παίρνει το επίδομα; Το κάνανε για να μην παίρνουμε αυτά τα 178 ευρώ. Δεν μπορεί να σταθεί, όχι να περπατήσει. Για να πάει να κάνει μία εξέταση σε διαγνωστικό, το ταξί θέλει 70 με 80 ευρώ… Χειροτέρεψε αυτά τα τρία χρόνια. Τώρα έχουν αγκυλωθεί τα πόδια και, με φυσιοθεραπεία που κάνουμε μέρα παρά μέρα, τα πόδια είναι τελείως αγκυλωμένα και δεν δίνει εντολή ο εγκέφαλος» μας εξηγεί η κυρία Ιωαννίδου. Για τον λόγο αυτόν υπέβαλε ένσταση, ώστε να αξιολογηθεί εκ νέου από το δευτεροβάθμιο όργανο η περίπτωση της μητέρας της. Ομως… κόλλησε το ηλεκτρονικό τους σύστημα και δεν διαβιβάστηκε η ένσταση!
Επαναξιολόγηση
Επρεπε να περάσουν επτά μήνες για να υποβληθεί νέα ένσταση και να γίνει δεκτό το αίτημα για επαναξιολόγηση της κατάστασης της μητέρας της. Ετσι, στις 2/7/2024 την κάλεσαν για την επαναξιολόγηση. Η απόφαση; Ιδια με την πρώτη, με την 75χρονη να μην εξετάζεται ποτέ! «Δεν τη σήκωσαν για να δουν αν μπορεί να σταθεί – να την κρατήσουν, να τη σηκώσουν, να την περπατήσουν, να δουν αν τεντώνει τα πόδια της. Τίποτα! Υστερα από δύο μέρες πήραν απόφαση και μας το κόψανε» μας λέει η κόρη της ηλικιωμένης.
Το χειρότερο είναι πως όλο αυτό το διάστημα «πάγωσε» και η χορήγηση του εξωιδρυματικού επιδόματος, λόγω της επαναξιολόγησης της ηλικιωμένης από το ΚΕΠΑ, αν και είχε ήδη κριθεί από το αρμόδιο όργανο πως έχει αναπηρία 90%! Η Βάσω Ιωαννίδου εκτιμά πως πρόκειται για πολιτική «ψαλιδίσματος» των επιδομάτων. «Κόπηκε σε μας, τουλάχιστον να μην κοπεί σε κανέναν άλλον. Είναι διαδικασία που τους κόβουν όλους» μας λέει. Οταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία της ένστασης, όπως μας λέει η κόρη της ηλικιωμένης, μπλόκαρε το σύστημα του ΕΦΚΑ και δεν μπήκαν αναδρομικά τα προηγούμενα μηνιάτικα του επιδόματος, παρά μόνο το ποσό του τρέχοντος μήνα. Οπως της είπαν στον ΕΦΚΑ Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη, η εταιρία που έχει αναλάβει από το κράτος να πληρώνει τα αναδρομικά το κάνει μία φορά τον χρόνο, αδιαφορώντας οι αρμόδιοι για το πώς θα ζούσε όλο αυτό το διάστημα η ανάπηρη γυναίκα…
Συνολικά 11 μηνιαίες καταβολές του εξωιδρυματικού επιδόματος «πάγωσαν» μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση στο ΚΕΠΑ. Τα έξι μηνιάτικα μπήκαν αυτόματα και οι υπόλοιπες πέντε μηνιαίες καταβολές την περασμένη εβδομάδα, με καθυστέρηση 11 μηνών! Βέβαια, σε άλλες περιπτώσεις, προμήθειες μέχρι και 9.000.000 ευρώ σε υπηρεσία αρμόδια για τα ιδρύματα, που υπαγόταν στο υπουργείο Εργασίας και πλέον υπάγεται στο υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, έγιναν fast track με απευθείας αναθέσεις… Εκεί δεν έδειξαν την ίδια ευαισθησία. Το δημόσιο χρήμα έρρεε αφειδώς προς τους προμηθευτές.
Αντίθετα, οι ιθύνοντες δείχνουν την αυστηρότητά τους στους αναπήρους, «παγώνοντας» επί μήνες τα επιδόματα που δικαιούνται.
Τραγέλαφος στις επιτροπές των ΚΕΠΑ
Με αφορμή την περιπέτεια της κυρίας Ιωαννίδου, η «Espresso» μίλησε με τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών Θανάση Βίγλα, ο οποίος μας είπε πως υπάρχουν παρόμοιες καταγγελίες για επιδόματα που κόπηκαν, ενώ στο μεσοδιάστημα μέχρι την επανεξέταση των ενστάσεών τους «πάγωσε» και η χορήγηση του εξωιδρυματικού επιδόματος, λες και έγινε κάποιο… θαύμα και ξαναπερπάτησαν οι ανάπηροι…
Αυτές είναι τραγελαφικές καταστάσεις, που προκύπτουν από τις επιτροπές των ΚΕΠΑ. Είναι μεγάλη η ταλαιπωρία για έναν κόσμο που ζει με πενιχρά έσοδα να του παρακρατούν αυτά τα επιδόματα, τα οποία δεν φτάνουν, αν αναλογιστούμε ότι το κόστος διαβίωσης ενός παραπληγικού ανθρώπου είναι τρεις φορές πάνω από έναν μη ανάπηρο. Βλέπουμε ότι υπάρχουν αυτές οι καταστάσει,ς που είναι σκέτη κωμωδία και ταλαιπωρία για τον κόσμο. Οι καταγγελίες είναι ότι πέφτει το ποσοστό. Δηλαδή, ένα ποσοστό 80% μπορεί να πέσει σε 67%, και έπειτα από τρία χρόνια έγινε το “θαύμα” και ένας άνθρωπος που έχει παραπληγία πάει πολύ καλύτερα απ’ ό,τι πριν από τρία χρόνια. Οταν το επίδομα κίνησης κόβεται, συμπαρασύρεται και το κυρίως επίδομα, το εξωιδρυματικό, και για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν δίνεται ούτε αυτό, με συνέπεια ένας άνθρωπος που ζει και μόνος του να μην μπορεί να επιβιώσει» αναφέρει ο κ. Βίγλας.
Ο εκπρόσωπος των παραπληγικών αφήνει να εννοηθεί πως υπάρχουν μεθοδεύσεις για το κόψιμο των επιδομάτων. «Να δουν το λογικό, όταν ένας άνθρωπος πριν από τρία χρόνια είχε ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό που του δίνουν σήμερα. Αναρωτιόμαστε και απορούμε πώς είναι δυνατόν ένας παραπληγικός, για τον οποίο όλες τις φορές υπάρχει επιδείνωση, να υπάρχει καλυτέρευση και να του κόβουν το επίδομα κίνησης. Αυτό μας βάζει σε σκέψεις… Αρχίζουμε και σκεφτόμαστε διάφορα. Δεν είναι λογικό ένας παραπληγικός, που η ζωή του πάνω στην πάθησή του επιδεινώνεται, να υπάρχουν περιπτώσεις που καλυτερεύουν έπειτα από τρία τέσσερα χρόνια. Εκτός και αν πήγε σε κάποιον άγιο» σημειώνει.
