Επιστήμονες στο Ισραήλ έφτιαξαν επίθεμα που θα έχει μέχρι και αισθητήρες
Επιστήμονες στο Ισραήλ έφτιαξαν επίθεμα που θα έχει μέχρι και αισθητήρες
Σε μια επαναστατική ανακάλυψη που υπόσχεται να βοηθά μία καρδιά σε τελικό στάδιο ανεπάρκειας να διατηρείται λειτουργική ανακοίνωσαν ότι έφτασανΙσραηλινοί επιστήμονες του Κέντρου Μοριακής Μικροβιολογίας και Βιοτεχνολογίας του πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ,που ανέπτυξαν ένα βιονικό «μπάλωμα» για το ζωτικό αυτό όργανο.
Η ομάδα -όπως ανέφερε πρόσφατη δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature Materials»– κατασκεύασε το βιονικό «μπάλωμα» χρησιμοποιώντας οργανικό ιστό, συνδυάζοντας κύτταρα από ζωντανό καρδιακό ιστό, ηλεκτρόδια για τον έλεγχο των ηλεκτρικών ερεθισμάτων και πολυμερή υλικά, ευαίσθητα στα ηλεκτρικά σήματα, για την ελεγχόμενη απελευθέρωση της φαρμακευτικής ουσίας. Στο επίθεμα αυτό θα είναι επίσης ενσωματωμένοι αισθητήρες που θα καταγράφουν συνεχώς, όπως και θα μεταδίδουν τη σχετική πληροφορία, το πώς λειτουργεί η καρδιά.
Με τη χρήση του επιθέματος οι γιατροί που παρακολουθούν τον ασθενή, πέραν του ότι θα μπορούν να επιβλέπουν από απόσταση την καρδιακή λειτουργία (χάρη στα μηνύματα που θα λαμβάνουν από τους αισθητήρες), θα μπορούν επίσης να καθοδηγούν τη χορήγηση της κατάλληλης για την αντιμετώπιση τυχόν δυσλειτουργίας φαρμακευτική ουσία. Αν, για παράδειγμα, εντοπιστεί φλεγμονή, χορηγείται άμεσα αντιφλεγμονώδες.
Στόχος των ερευνητών είναι σταδιακά να αναπτύξουν αυτοματοποιημένη αντίδραση του βιονικού επιθέματος σε τυχόν δυσλειτουργία, για να προληφθεί η βλάβη στο ζωτικό αυτό όργανο.
Πλήρης αποκατάσταση
Σύμφωνα με τους επικεφαλής της έρευνας, δρ Ταλ Ντβιρ και Ρον Φάινερ, το βιονικό μπάλωμα μπορεί να βοηθήσει στην πλήρη αποκατάσταση ακόμα και καρδιακού ιστού με μόνιμη βλάβη, που μπορεί να έχει προκληθεί από καρδιοπάθεια ή καρδιαγγειακό επεισόδιο και η οποία μέχρι σήμερα αντιμετωπιζόταν αποκλειστικά με την ιδιαίτερα δύσκολη επέμβαση μεταμόσχευσης καρδιάς. Σημειώνεται -όπως προκύπτει τουλάχιστον από τις επίσημες διεθνείς στατιστικές μελέτες- ότι το 25% των ασθενών που βρίσκονται σήμερα σε τελικό στάδιο ανεπάρκειας και προετοιμάζονται για να υποβληθούν σε αυτή την επέμβαση αποβιώνουν στη διάρκεια της αναμονής μέχρι να βρεθεί κατάλληλο μόσχευμα, που μπορεί να φτάσει και τα πέντε έτη.