Διαθήκη πλούσιου σταφιδέμπορου από το Απεσωκάρι του Ηρακλείου ορίζει ότι κάθε χρόνο όποια παντρεύεται πρώτη θα εισπράττει τα ενοίκια από δύο ακίνητά του
Διαθήκη πλούσιου σταφιδέμπορου από το Απεσωκάρι του Ηρακλείου ορίζει ότι κάθε χρόνο όποια παντρεύεται πρώτη θα εισπράττει τα ενοίκια από δύο ακίνητά του
Ενας άνευ προηγουμένου «πόλεμος» βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια στο Απεσωκάρι του Ηρακλείου μεταξύ μελλόνυμφων γυναικών, οι οποίες κάνουν αγώνα δρόμου για το ποια θα προλάβει να ανέβει πρώτη τα σκαλιά της εκκλησίας!
Από την Εύα Παπαδάτου
Οποια καταφέρνει να πάρει την πρωτιά, κερδίζει στο τέλος του χρόνου τα ενοίκια δώδεκα μηνών, σύμφωνα με τη «χρυσή» διαθήκη που άφησε πριν από 42 ολόκληρα χρόνια ένας πάμπλουτος σταφιδέμπορος!
Ο Ιωάννης Καλμπάκης από το Απεσωκάρι δεν έκανε δική του οικογένεια. Οταν πέθανε το 1975 και ανοίχτηκε η διαθήκη του, έμειναν όλοι άναυδοι όταν άκουσαν τον μοναδικό όρο με τον οποίο άφηνε στην τότε κοινότητα δύο ακίνητα που βρίσκονται σε Ηράκλειο και Απεσωκάρι.
Σύμφωνα με αυτόν, η πρώτη κοπέλα που θα ντυνόταν νύφη κάθε αρχή του έτους θα αποκτούσε τα χρήματα των ενοικίων ενός έτους από τα κληροδοτήματά του και θα μνημόνευε το όνομα του δωρητή σταφιδέμπορου!
Αν και στην αρχή το κληροδότημα αποτέλεσε ένα καλό κίνητρο για τις ανύπαντρες να ανέβουν μία ώρα αρχύτερα τα σκαλιά της εκκλησίας, σύμφωνα με τη neakriti.gr, δεν άργησε να οδηγήσει σε εντάσεις και να προκαλεί «πονοκέφαλο» στα μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου που διαχειρίζεται τη διαθήκη.
Η διαχείριση
Η αρμοδιότητα διαχείρισης των χρημάτων πέρασε στο Συμβούλιο, όταν η κοινότητα απορροφήθηκε από τον Δήμο Γόρτυνας.
«Τα χρήματα του κληροδοτήματος αποτέλεσαν κίνητρο για τις νεαρές, όμως υπήρξαν και περιπτώσεις που κάποιες κοπέλες κατέληξαν σε δικαστήρια.
Φυσικά, υπήρξε περιστατικό με δύο μελλόνυμφες που έκλεισαν να παντρευτούν την ίδια μέρα και θα έπρεπε να μοιραστούν τα χρήματα, όπως προβλέπει η διαθήκη!» λέει ο επικεφαλής του Συμβουλίου, πατέρας Δημήτριος Παπαδομανωλάκης.
«Εισαγόμενες»
Μάλιστα, υπήρξαν ακόμα και «εισαγόμενες» νύφες, οι οποίες έκαναν με πλαστό τρόπο τα χαρτιά τους για να παραπλανήσουν το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο: «Ερχονταν και έλεγαν ότι έγιναν μόνιμοι κάτοικοι του χωριού, βγάζοντας χαρτί εντοπιότητας. Το Συμβούλιο, όμως, είναι ιδιαίτερα προσεκτικό πλέον. Δεν δικαιούνται χρήματα αλλοδαποί και οικονομικοί μετανάστες, βάσει της βούλησης του διαθέτη, γιατί την περίοδο εκείνη έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχαν μετανάστες στο χωριό».
Υπήρξαν, βέβαια, και χρονιές που δεν παντρεύτηκε κάποια κοπέλα και έτσι το κληροδότημα διατέθηκε για να γίνουν έργα στο χωριό, όπως ένα πνευματικό κέντρο.
