❱❱ Την τελευταία δεκαετία πάνω από 1.080 Ελληνες έχασαν τη ζωή τους από γρίπη
Εν έτει 2019 και ακόμη συζητάμε εάν τα εμβόλια είναι ασφαλή ή όχι. Η απάντηση δίνεται από το γεγονός ότι από το 2016 έως το 2018 σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες καταγράφηκαν περισσότερα από 20.000 περιστατικά ιλαράς, ασθένεια η οποία επέστρεψε δριμύτερη εξαιτίας της χαλάρωσης των εμβολιασμών.
Από αυτούς τους ασθενείς, 79 άνθρωποι όλων των ηλικιών έχασαν τη ζωή τους από ιλαρά! Στη χώρα μας από τον Μάιο του 2017 έως και τον Δεκέμβριο του 2018 καταγράφηκαν 3.258 κρούσματα ιλαράς και τέσσερις ασθενείς απεβίωσαν.
Για όσους δεν έχουν πειστεί, καλό είναι να αναφερθούμε και στην εποχική γρίπη. Στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία, από το 2009 έως τον Φεβρουάριο του 2019, έχουν χάσει τη ζωή τους από γρίπη πάνω από 1.080 άνθρωποι, οι περισσότεροι επειδή δεν είχαν εμβολιαστεί, σύμφωνα με τα στοιχεία του Κέντρου Ελέγχου & Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ).
Τα παραπάνω παραδείγματα ασθενειών τονίζουν την ευθύνη που έχουν όλα τα κράτη να ενισχύσουν τα προγράμματα εμβολιασμών ως μέτρο ζωτικής σημασίας για τον έλεγχο των νοσημάτων που προλαμβάνονται με εμβολιασμό για τα παιδιά, τους ενηλίκους, τους εργαζομένους σε χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας και για τους πρόσφυγες και μετανάστες.
Για τους δύσπιστους οι επιστήμονες έχουν εκατοντάδες επιχειρήματα. Ενα από τα σημαντικότερα είναι ότι η εφαρμογή στρατηγικών εμβολιασμού τα προηγούμενα 30 έτη είχε ως αποτέλεσμα το 2002 η ευρωπαϊκή ήπειρος να ανακοινώσει ότι «είναι απαλλαγμένη από την πολιομυελίτιδα», γεγονός το οποίο δείχνει πόσο αποτελεσματικές μπορεί να είναι οι στρατηγικές εμβολιασμού. Ο εμβολιασμός, λοιπόν, αποτελεί μία από τις πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις δημόσιας υγείας και ταυτόχρονα μια μακροχρόνια επένδυση στην υγεία και την ευημερία των παιδιών. Από τη βρεφική ηλικία έως και την ενήλικη ζωή ο εμβολιασμός προστατεύει από νοσήματα, όπως διφθερίτιδα, τέτανος, κοκκύτης, πολιομυελίτιδα, ιλαρά, ερυθρά, παρωτίτιδα, ανεμοβλογιά και έρπητας ζωστήρας, μηνιγγιτιδοκοκκικές και πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις, γαστρεντερίτιδα, ηπατίτιδα Α και Β, λοιμώξεις από HPV και γρίπη.
Ωστόσο, τα οφέλη του εμβολιασμού κατανέμονται άνισα στην Ε.Ε., με πολλά παιδιά να στερούνται την προστασία που δικαιούνται. Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά. Ενα στα 15 βρέφη στην Ευρώπη δεν έχει εμβολιαστεί με την πρώτη δόση εμβολίου έναντι της ιλαράς το 2017, ενώ ένα στα 21 δεν έλαβε όλες τις συνιστώμενες δόσεις εμβολίου έναντι της διφθερίτιδας, του τετάνου και του κοκκύτη. Η εφαρμογή εμβολίου έναντι λοιμώξεων από HPV παραμένει κάτω από 50% σε ορισμένες χώρες.
Τι φταίει, λοιπόν; Ο φόβος, η παραπληροφόρηση, η άγνοια, το αντιεμβολιαστικό κίνημα; Ολα αυτά μαζί; Γεγονός είναι ότι υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων που πιστεύει στους μύθους που κυκλοφορούν κατά καιρούς για τα εμβόλια, με συνέπεια να πεθαίνουν παιδιά, έφηβοι και ενήλικοι από ασθένειες οι οποίες προλαμβάνονται! Πόσο άδικο…
Οι 6+1 μύθοι για τους εμβολιασμούς
Σύμφωνα με το ΚΕΕΛΠΝΟ, επτά είναι οι πιο συχνοί μύθοι που κυκλοφορούν για τα εμβόλια. Ας τους δούμε, όμως, μαζί με την αλήθεια.
Μύθος 1: Η βελτίωση των συνθηκών υγιεινής βοηθάει στο να εξαφανιστούν οι ασθένειες, οπότε τα εμβόλια δεν είναι απαραίτητα.
Αλήθεια: Τα νοσήματα που προλαμβάνονται με εμβολιασμό θα επιστρέψουν αν σταματήσουν τα προγράμματα εμβολιασμών. Αν ο κόσμος σταματήσει να εμβολιάζεται, πολλές ασθένειες που είναι πια σπάνιες, όπως η πολιομυελίτιδα και η ιλαρά, θα επανεμφανιστούν σύντομα.
Μύθος 2: Τα εμβόλια μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες και μακροπρόθεσμες επιπλοκές, ακόμη και θάνατο.
Αλήθεια: Τα εμβόλια είναι πολύ ασφαλή. Οι περισσότερες αντιδράσεις στον εμβολιασμό είναι παροδικές και ήπιες, όπως πόνος και ερυθρότητα στην περιοχή της ένεσης, και χαμηλός πυρετός.
Μύθος 3: Το πολυδύναμο εμβόλιο διφθερίτιδας – τετάνου – κοκκύτη και το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας μπορεί να προκαλέσουν σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου σε βρέφη.
Αλήθεια: Δεν έχει τεκμηριωθεί αιτιολογική σχέση μεταξύ της χορήγησης των εμβολίων και του συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου, ωστόσο τα εμβόλια αυτά χορηγούνται σε ηλικία κατά την οποία τα βρέφη κινδυνεύουν από το σύνδρομο.
Μύθος 4: Τα νοσήματα που προλαμβάνονται με εμβολιασμό έχουν σχεδόν εξαλειφθεί, οπότε ο εμβολιασμός είναι περιττός.
Αλήθεια: Αν και τα νοσήματα που προλαμβάνονται με εμβολιασμό είναι πλέον σπάνια σε πολλές χώρες, οι μολυσματικοί παράγοντες που τα προκαλούν συνεχίζουν να «κυκλοφορούν» σε κάποια μέρη του κόσμου και μπορούν εύκολα να διαπεράσουν τα γεωγραφικά σύνορα.
Μύθος 5: Οι προλαμβανόμενες με εμβολιασμό παιδικές ασθένειες είναι απλά ένα ατυχές γεγονός της ζωής.
Αλήθεια: Οι ασθένειες που προλαμβάνονται με εμβολιασμό δεν πρέπει να θεωρούνται ένα φυσικό και αναπόφευκτο γεγονός της ζωής. Ασθένειες όπως η ιλαρά η ερυθρά και η παρωτίτιδα είναι πολύ σοβαρές και μπορεί να προκαλέσουν βαριές επιπλοκές.
Μύθος 6: Η χορήγηση περισσότερων του ενός εμβολίων τη φορά σε παιδιά μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για ανεπιθύμητες ενέργειες, αφού υπερφορτώνεται το ανοσοποιητικό σύστημα.
Αλήθεια: Η χορήγηση διαφορετικών εμβολίων ταυτόχρονα δεν έχει δυσμενείς συνέπειες στο ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών. Τα παιδιά καθημερινά εκτίθενται σε εκατοντάδες νέες ξένες ουσίες που ενεργοποιούν μια απάντηση του ανοσοποιητικού.
Μύθος 7: Η γρίπη είναι απλώς μια ενόχληση και το εμβόλιο δεν είναι αρκετά αποτελεσματικό.
Αλήθεια: Η γρίπη είναι μία σοβαρή ασθένεια και σκοτώνει περίπου 300.000-500.000 ανθρώπους κάθε χρόνο παγκοσμίως. Οι ομάδες υψηλού κινδύνου διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν και να πεθάνουν.
Η μελέτη που έμελλε να γίνει η αρχή του κακού
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), όλα άρχισαν όταν ο Andrew Wakefield, ένας Αγγλος χειρουργός, δημοσίευσε το 1998 μία μελέτη με 12 περιστατικά, στην οποία ισχυρίστηκε ότι το τριπλό εμβόλιο ιλαράς – ερυθράς – παρωτίτιδας (MMR) προκαλεί αυτισμό.
Μάλιστα ανέφερε ότι αυτό δεν συμβαίνει αν αυτά τα εμβόλια γίνουν ξεχωριστά.
Η μελέτη αυτή πυροδότησε ένα τεράστιο αντιεμβολιαστικό κίνημα σε όλη τη Δύση, με πολλούς υποστηρικτές – ανάμεσά τους και σταρ του Χόλιγουντ.
Μηνύσεις
H έρευνα, όμως, απέδειξε ότι ο Wakefield είχε χρηματοδοτηθεί παράνομα από δικηγόρους που ειδικεύονταν σε μηνύσεις εναντίον φαρμακευτικών εταιριών, ότι είχε αλλοιώσει τα δεδομένα των ανεξάρτητων συνεργατών του -όπως αυτοί κατήγγειλαν- και, επιπροσθέτως, πως είχε προλάβει να καταθέσει μια πατέντα που αφορούσε τα μονά εμβόλια ιλαράς, με σκοπό φυσικά να βγάλει χρήματα.
Ταυτόχρονα, έγιναν δεκάδες μελέτες με τεράστια δείγματα πληθυσμού για το MMR και φυσικά δεν απέδειξαν καμία συσχέτιση του εμβολίου με τον αυτισμό.
Επειτα από τα στοιχεία αυτά ο Wakefield απολύθηκε από το νοσοκομείο όπου δούλευε και έχασε την ιατρική του άδεια. Η ζημιά, όμως, είχε γίνει…
